Στις 7 Μαρτίου του 1965 μία ομάδα ακτιβιστών επιχείρησε να πραγματοποιήσει μία πορεία από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, ζητώντας να μπει τέλος στην πολιτική διακρίσεων που ίσχυε για τους Αφροαμερικανούς που επιθυμούσαν να ψηφίσουν.
Εκείνη η ημέρα βάφτηκε με αίμα: αστυνομικοί ξυλοκόπησαν διαδηλωτές, ενώ έγινε και ρίψη δακρυγόνων. Χρειάστηκαν άλλες δύο απόπειρες, μέχρι να πραγματοποιηθεί τελικά η πορεία που οδήγησε στην ιστορική Πράξη Δικαιώματος Ψήφου του 1965.
Μετά τη «Ματωμένη Κυριακή», ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κάλεσε εθελοντές και ανθρώπους του κλήρου να έρθουν στη Σέλμα και να περπατήσουν μαζί μέχρι το Μοντγκόμερι. Φτάνοντας και πάλι στη γέφυρα στις 9 Μαρτίου, οι παρευρισκόμενοι γονάτισαν και προσευχήθηκαν. Στη συνέχεια αποχώρησαν.
Ο ομοσπονδιακός δικαστής Φρανκ Τζόνσον διέταξε να υπάρξει ομοσπονδιακή προστασία για τους διαδηλωτές και στις 21 Μαρτίου του 1965 χιλιάδες άτομα πραγματοποίησαν το 80 χιλιομέτρων ταξίδι από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι.
Δύο άτομα σκοτώθηκαν στο περιθώριο των κινητοποιήσεων στη Σέλμα:
ένας λευκός ιερέας, ο Τζέιμς Ριμπ που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από λευκούς άνδρες στις 11 Μαρτίου και η Βαϊόλα Λιούτσο, την οποία πυροβόλησαν μέλη της Κου Κλουξ Κλαν στις 25 Μαρτίου.
Υπερηφάνεια και απογοήτευση
Η Λίντα Λόερι φέρει με υπερηφάνεια την ουλή που απέκτησε πάνω από το μάτι της από το γκλομπ ενός αστυνομικού πριν από 50 χρόνια στη διάρκεια των γεγονότων στη Σέλμα.
Η Λόερι, μιλώντας στο πρακτορείο Reuters, δηλώνει υπερήφανη για τον ρόλο της στα γεγονότα της Σέλμα, ωστόσο βλέπει την αποτυχία στο να χρησιμοποιηθεί η νίκη της αφροαμερικανικής κοινότητας για να επιτευχθεί κοινωνική πρόοδος.