Μετά την περσινή γκάφα της Ακαδημίας των Όσκαρ να αγνοήσει την δουλειά των «έγχρωμων» καλλιτεχνών στη βιομηχανία του θεάματος, έχουμε φέτος διορθωτικές κινήσεις, με πιο «περιεκτικές» υποψηφιότητες. Μέσα σ’αυτές, πανάξια βρίσκεται το «Moonlight», που ήδη προβάλλεται στις αίθουσες.
Δεν είναι μια ακόμη ταινία για τους μαύρους στις ΗΠΑ, αλλά μια τολμηρή και «στα βαθειά» ιστορία που τέμνει την κοινωνική τάξη, την φυλετική διάκριση και τη σεξουαλικότητα στη σημερινή Αμερική. Παρακολουθούμε τον Σαϊρόν, ένα μαύρο αγόρι που μεγαλώνει στη φτωχογειτονιά Λίμπερτι του Μαϊάμι τη δεκαετία του ’90. Η μητέρα του όπως και όλη η περιοχή είναι χωμένη στην αγοραπωλησία του κρακ, της ουσίας που έκανε θραύση τότε. Όμως το σημαντικό είναι ότι δεν πρόκειται για μια ιστορία βίας και μιζέριας ούτε άθλιων που άγονται και φέρονται από τη σκληρή τους μοίρα, ένα σφάλμα στο οποίο συχνά πέφτουν οι αμερικάνικες ταινίες –ακόμα και με «καλές» προθέσεις. Αντίθετα, τα ναρκωτικά, η καταστολή, η φτώχεια είναι παρόντα, καθορίζουν το κοινωνικό υπόβαθρο, αλλά οι πρωταγωνιστές το αντιπαλεύουν, με τον δικό τους, συχνά εσωτερικευμένο τρόπο. Η ταινία χωρίζεται σε τρία μέρη: «Little» – παιδική ηλικία, «Chiron» – εφηβεία, «Black» – ενηλικίωση και με ανακουφιστικό τρόπο αυτογνωσία.
Τον ντροπαλό και εσωστρεφή Σαϊρόν παίρνει υπό την προστασία του ο ντίλερ Χουάν, ο οποίος του μαθαίνει όχι να πουλάει πρέζα, αλλά να κολυμπάει και απαντά με υπομονή στις δύσκολες ερωτήσεις του πιτσιρικά: «Τι είναι πούστης; -Εγώ είμαι αδερφή;», προσπαθώντας να του εμπνεύσει τον αυτοσεβασμό. Δεν είναι όμως εύκολο. Σε μια γειτονιά που όταν περπατάς πρέπει να κοιτάς διαρκώς πίσω σου, ο φόβος είναι το βασικό συναίσθημα και η διαφορετική σεξουαλικότητα γίνεται σημείο αδυναμίας που διαπραγματεύεσαι διαρκώς όχι μόνο με τον κόσμο αλλά με τον ίδιο σου τον εαυτό. Από κει προέρχεται η βία και όχι από κάποιο θηρίο κρυμμένο μέσα μας.
Μια θαυμάσια, χαμηλών τόνων ταινία, που δείχνει με τον δικό της τρόπο ότι και μέσα στις ΗΠΑ έχουν γίνει προχωρήματα στην έκφραση του διαφορετικού και το ρολόι δεν θα ξαναγυρίσει στην εποχή της ντροπής -του Ρήγκαν και του AIDS.