https://ikariologos.gr/oroi-xrisis/
Ο εξευτελιστικός κατήφορος του Μαξίμου

Ο εξευτελιστικός κατήφορος του Μαξίμου

Στα αλώνια του ΣτΕ, την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και την Επιτροπή Διαλόγου για το Σύνταγμα, ξεγυμνώνεται το αστικό, μνημονιακό σύστημα εξουσίας.

Δεν πλήτ­του­με με τη σα­που­νό­πε­ρα των τη­λε­ο­πτι­κών αδειών. Δεν πλήτ­του­με με τον σκυ­λο­κα­βγά, που έχει ξε­σπά­σει ανά­με­σα σε πα­λιούς και νέους μνη­μο­νια­κούς πο­λι­τι­κούς πυ­λώ­νες του ελ­λα­δι­κού συ­στή­μα­τος εξου­σί­ας, προ­κει­μέ­νου ο κα­θέ­νας από αυ­τούς τους πυ­λώ­νες να παί­ξει τον ρόλο ενός δε­κα­νι­κιού στα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, τα οποία υπο­σχέ­θη­κε να στη­ρί­ξει στην από­κτη­ση ενός κα­να­λιού.

Δεν πλήτ­του­με με το ρο­ντέο που επι­κρα­τεί όλο το πρωί, στην Επι­τρο­πή Θε­σμών και Δια­φά­νειας, όπου ξε­δι­πλώ­θη­καν τα εκα­τέ­ρω­θεν επι­χει­ρή­μα­τα με πε­ζο­δρο­μια­κούς μη – όρους και θε­σμών και κυ­ρί­ως δια­φά­νειας. Δεν  πλήτ­του­με με τις πρω­θυ­πουρ­γι­κές δια­βε­βαιώ­σεις στην ηγε­σία των ανώ­τα­των δι­κα­στη­ρί­ων, ότι η λαί­λα­πα πε­ρι­κο­πών, νέων μειώ­σε­ων και γε­νι­κής ανα­διάρ­θρω­σης των απο­λα­βών, σε γε­νι­κά και ει­δι­κά μι­σθο­λό­για, δεν θα επη­ρε­ά­σει τη δι­κα­στι­κή ελίτ – όπως και κάθε άλλη διοι­κη­τι­κή, έν­στο­λη, στρα­τω­τι­κή, κρα­τι­κή ελίτ μέσα στο νέο τοπίο κρα­τι­κού, φι­λο­μνη­μο­νια­κού μη­χα­νι­σμού, το οποίο δια­μορ­φώ­νε­ται με τις ευ­λο­γί­ες του κουαρ­τέ­του των δα­νει­στών.

Καμία πλήξη ή βα­ρε­μά­ρα, επί­σης, από τις αντι­φα­τι­κές δη­λώ­σεις του προ­έ­δρου του ΣτΕ, Νίκου Σα­κελ­λα­ρί­ου, ο οποί­ος, υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι, μα­ταί­ω­σε επ’ αό­ρι­στον τη διά­σκε­ψη του δι­κα­στη­ρί­ου για τη συ­νταγ­μα­τι­κό­τη­τα του νόμου Παππά, επι­κα­λού­με­νος ένα «κλίμα» που δεν άφηνε τους δι­κα­στές να απο­φαν­θούν με νη­φα­λιό­τη­τα και ψυ­χραι­μία. Από την άλλη όμως χθες, τό­νι­ζε ότι «οι δι­κα­στές θα πρέ­πει να αφου­γκρά­ζο­νται την κοι­νω­νία» – υπάρ­χει επο­μέ­νως ένα κά­ποιο «κλίμα» που δεν επι­τρέ­πει σε δι­κα­στές να συ­ζη­τή­σουν και να απο­φαν­θούν και υπάρ­χει από την άλλη «μια κοι­νω­νία», που πρέ­πει να αφου­γκρά­ζο­νται (το… κλίμα στην αντί­λη­ψη του Σα­κελ­λα­ρί­ου μάλ­λον προ­κύ­πτει εξ ου­ρα­νού ή εξω­κοι­νω­νι­κά με κά­ποιο, με­τα­φυ­σι­κό τρόπο).

Πα­ρε­μπι­πτό­ντως, ο πρό­ε­δρος του ΣτΕ αν και προ­σπά­θη­σε ανε­πι­τυ­χώς να λαϊ­κί­σει επι­κα­λού­με­νος και άλλες εκ­κρε­μείς προ­σφυ­γές πέρα από εκεί­νες για τις τη­λε­ο­πτι­κές άδειες (με αντι­κεί­με­νο πε­ρι­κο­πές συ­ντά­ξε­ων και μι­σθών στο δη­μό­σιο, επα­να­φο­ρά επι­δο­μά­των κτλ) δεν απά­ντη­σε γιατί ούτε αυτές οι προ­σφυ­γές έχουν πάρει προσ­διο­ρι­σμό ρητής ημε­ρο­μη­νί­ας συ­ζή­τη­σης – ίσως επει­δή και αυτές οι προ­σφυ­γές επη­ρε­ά­ζο­νται από το… κλίμα που επι­κρά­τη­σε στο Μέ­γα­ρο Μα­ξί­μου, κλίμα αλ­λη­λο­κα­τα­νό­η­σης και συ­νεν­νό­η­σης ανά­με­σα στον πρω­θυ­πουρ­γό και τους ανώ­τα­τους δι­κα­στι­κούς.

Καμία πλήξη και βα­ρε­μά­ρα, επί­σης από τις επι­λο­γές του πρω­θυ­πουρ­γού στην Επι­τρο­πή Δια­λό­γου για τη Συ­νταγ­μα­τι­κή Ανα­θε­ώ­ρη­ση, όπου αθροί­ζο­νται πρό­σω­πα, όπως ο Κ. Μί­χα­λος του ΕΒΕΑ, ο φι­λο­χου­ντι­κών αι­σθη­μά­των, συ­νταγ­μα­το­λό­γος – εκλαϊ­κευ­τής της χού­ντας αλλά και του κα­ρα­μαν­λι­σμού, Π. Πα­ρα­ράς, οι πάλαι ποτέ Ηρα­κλείς του ση­μι­τι­κού εκ­συγ­χρο­νι­σμού, Ν. Μα­ρα­βέ­γιας και Ν. Μου­ζέ­λης και ο «δη­μο­ψή­φι­σμα να ΄ναι , όπως να ‘ ναι, με όρους ό,τι να ‘ ναι», ομό­τι­μος κα­θη­γη­τής Συ­νταγ­μα­τι­κού Δι­καί­ου, Αν­δρέ­ας Δη­μη­τρό­που­λος.

Η διό­λου αστεία πλάκα όμως έγκει­ται στην επι­λο­γή του Πα­ρα­ρά. Γιατί, με­τα­ξύ άλλων, όταν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ως αξιω­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση, είχε κα­τα­θέ­σει πρό­τα­ση δυ­σπι­στί­ας  κατά του τότε υπουρ­γού Οι­κο­νο­μι­κών, Γιάν­νη Στουρ­νά­ρα , στις 30 του Μάρτη του 2014, ο Τσί­πρας είχε ει­ρω­νευ­τεί τη ΝΔ επει­δή κα­τέ­φευ­γε στις αμ­φι­λε­γό­με­νες γνω­μο­δο­τή­σεις και την ερ­μη­νεία του Συ­ντάγ­μα­τος από τον Πα­ρα­ρά, και όχι στην απο­δο­χή της πρό­τα­σης δυ­σπι­στί­ας, όπως αυτή είχε εκ­στο­μι­στεί λίγο νω­ρί­τε­ρα από τα χείλη του τότε υπουρ­γού Επι­κρα­τεί­ας, Δη­μή­τρη Στα­μά­τη.

«Με­τα­ξύ Στα­μά­τη και Βα­ραβ­βά δη­λα­δή Πα­ρα­ρά, δια­λέ­ξα­τε, κύ­ριοι της ΝΔ, τον Πα­ρα­ρά», ξε­στό­μι­ζε τότε ο Τσί­πρας, επι­τι­θέ­με­νος στη ΝΔ και ζη­τώ­ντας επι­τα­κτι­κά να πα­ρα­με­ρι­στούν οι ερ­μη­νευ­τι­κές ακρο­βα­σί­ες του δεύ­τε­ρου μπρο­στά στο γε­γο­νός της απο­δο­χής της πρό­τα­σης δυ­σπι­στί­ας από το υπουρ­γι­κό συμ­βού­λιο. Αλλά φαί­νε­ται ότι έχει κυ­λή­σει τόσο νερό στον μνη­μο­νια­κό μύλο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ώστε ο Πα­ρα­ράς να είναι σή­με­ρα  εις εκ των πρω­θυ­πουρ­γι­κών εκλε­κτών για τον κα­θο­ρι­σμό της ατζέ­ντας της συ­νταγ­μα­τι­κής ανα­θε­ώ­ρη­σης. Πόσο ακόμη ξε­γύ­μνω­μα και εξευ­τε­λι­στι­κός κα­τή­φο­ρος  για αυτόν τον ένοι­κο του Μα­ξί­μου και για το σύ­νο­λο του μνη­μο­νια­κού μπλοκ εξου­σί­ας της χώρας …

 Πηγή

Κοινοποίηση άρθρου: