https://ikariologos.gr/oroi-xrisis/
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ…Του Μανόλη Κωνσταντάκη

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ…Του Μανόλη Κωνσταντάκη

Η Νεαρή Ύπαρξη συστάλθηκε και διαστάλθηκε διαδοχικά μερικές φορές στον Υπερχώρο πριν εισέλθει στην διάσταση αυτή. Έστειλε για μερικά νανοδευτερόλεπτα εκπληκτικές δέσμες φωτονίων σε αρκετά πάρσεκ χρωματίζοντας το Αχανές. Γεννήθηκε η Επιθυμία σημάδι πως εξελισσόταν σε ακμαία Μέση Ύπαρξη. Οι σκέψεις της ενώθηκαν με αυτές των Γεννητόρων σε έναν αδιανόητα πολύπλοκο νοητικό διάλογο που συμπύκνωσε την ύλη των δύο κοντινότερων άστρων την στιγμή που πέρασαν από την διάσταση που είναι αντιληπτή από τα ανθρώπινα όντα, δημιουργώντας μία νέα Μαύρη Τρύπα. Η στιγμή είχε διάρκεια μερικών χιλιάδων χρόνων σύμφωνα με την γνωστή σε μας αντίληψη του χρόνου. Για τις Υπάρξεις ήταν απλώς Στιγμή. Πήρε την Συγκατάβαση των Γεννητόρων και αυτοί αποσύρθηκαν σε μια περιδίνηση Σκοτεινής Ενέργειας στην Πύλη που δημιούργησε η Μαύρη Τρύπα για το Απόλυτο Άγνωστο των Απιθανοτήτων.

Η Νεαρή Ύπαρξη σχεδίαζε προσεκτικά τα στάδια της Επιθυμίας, Ήθελε πολύ να πετύχει, να ανελιχθεί σε ανώτερα επίπεδα, να γίνει και αυτή Δημιουργός Δύναμη Κόσμων. Μόνο τότε θα μπορούσε να γίνει δεκτή στην Ανώτερη Νόηση των Όντων, μόνο τότε θα ενηλικιωνόταν.

Ξεκίνησε με κάτι πολύ μικρό στον εσωτερικό Βραχίονα του Ωρίωνα σε μια περιοχή περίπου 7,94 ± 0,42 πάρσεκ από το Γαλαξιακό Κέντρο. Η Νόηση του συμπύκνωσε τα σωματίδια της ύλης και έτσι σε κάτι λιγότερο από ένα Γαλαξιακό έτος δημιούργησε τον Ήλιο και το ηλιακό του σύστημα.

Επιτέλους! Είχε τα βασικά στοιχεία να ξεκινήσει. Θα δημιουργούσε ζωή σε όλους τους πλανήτες του πρώτου μικρού εργαστηρίου της, διαφορετικών

τύπων ζωή και εάν τα κατάφερνε ΙΣΩΣ να μετέδιδε λίγη πνοή από την Νόηση της.

Για την Νεαρή Ύπαρξη δεν υφίσταται χρόνος μόνο Αγαλλίαση της Αρμονίας και της Αποδοχής στην Κοινωνία της Νόησης.

Ξεκίνησε να υλοποιεί τους κόσμους που η νόηση της σχεδιάζε.

Σκέφτηκε Ζωή να δημιουργείται…

Σημείωση :

Η κλίμακα Καρντάσεφ (Kardashev) κατατάσσει έναν πολιτισμό σύμφωνα με την ενέργεια που είναι σε θέση να καταναλώνει και να χειραγωγεί, η οποία και αντιστοιχεί ταυτόχρονα στο βαθμό εξάπλωσης του πολιτισμού αυτού στον Κόσμο. Προτάθηκε το 1964 από τον Ρώσο αστρονόμο Νικολάι Καρντάσεφ (Nikolai Kardashev). Με την επέκταση της κλίμακας Καρντάσεφ και πριν τη μονάδα προκύπτει μέτρο αξιολόγησης και του ανθρώπινου πολιτισμού στην ιστορία του. Η βασική βαθμονόμηση γίνεται με βάση τρεις ενεργειακές θέσεις στην κλίμακα που αντιστοιχούν στην ικανότητα πλήρους διαχείρισης των ενεργειακών πόρων ενός πλανήτη που κατοικείται (τύπος Ι), του άστρου του αντίστοιχου ηλιακού συστήματος (τύπος ΙΙ) και του γαλαξία του (τύπος ΙΙΙ). Δείγματα πολιτισμών που θα μπορούσαν να αντιστοιχιστούν στην επεκταμένη κλίμακα Καρντάσεφ, είναι ο ανθρώπινος και υποθετικοί πολιτισμοί.

Ο Ζολτάν Γκαλαντάι έχει ορίσει μία θεωρητική προέκταση της κλίμακας, με πολιτισμό τύπου Δ (που βρίσκεται εκτός των ορισμένων τύπων της κλίμακας Καρντάσεφ) αυτόν που μπορεί και ελέγχει την ενέργεια ολόκληρου του ορατού σύμπαντος και πιθανόν και της σκοτεινής ύλης. Πιθανώς να μπορεί να ταξιδέψει σε άλλα σύμπαντα ή να στείλει πληροφορία σε αυτά, ώστε να αναπτυχθεί πολιτισμός Τύπου μηδέν, με προοπτική να εξελιχθεί σε πολιτισμό Τύπου Α. Ένας τέτοιος πολιτισμός προσεγγίζει ή και υπερβαίνει ακόμα και τα εξωτικά όρια της επιστημονικής φαντασίας, με βάση τις σημερινές μας επιστημονικές γνώσεις και ίσως να είναι αδύνατο να υπάρξει. Ο ίδιος ο Galantai μάλιστα έχει συμφωνήσει ότι ένας τέτοιος πολιτισμός δεν θα ήταν ανιχνεύσιμος, καθώς οι πράξεις του δεν θα διέφεραν από τις ίδιες τις φυσικές διεργασίες.

Ο Μίτσιο Κάκου, στο βιβλίο του Parallel Worlds (Παράλληλοι Κόσμοι), έχει δώσει έναν εναλλακτικό ορισμό στον Τύπο Δ, ονομάζοντας έτσι τον πολιτισμό που μπορεί να ελέγχει και μη γαλαξιακές πηγές ενέργειας, όπως την λεγόμενη σκοτεινή ενέργεια.

Πηγή: Wikipedia, Κλίμακα Καρντάσεφ

Είναι το πιο σύντομο διήγημα που έχω γράψει μέχρι σήμερα, που ασχολείται όμως με το τεράστιο και ανεξάντλητο θέμα της δημιουργίας του κόσμου και την έννοια του «θεού» . Ίσως το βρείτε αιρετικό, πιστεύω πως είναι. Ίσως κάποτε μάθουμε, μέχρι τότε φανταζόμαστε, πιστεύουμε και δεν παύουμε να ψάχνουμε.

Μανόλης Κωνσταντάκης ©

8/6/2017

Κοινοποίηση άρθρου: