Οι βιασμοί, τα βασανιστήρια και το σκλαβοπάζαρο χιλιάδων Αφρικανών μεταναστών στη Λιβύη, που ξαφνικά ανακάλυψαν και καταγγέλλουν οι ηγέτες της Δύσης και της Αφρικής, ήταν φυσικά γνωστά σ’ όλους τους εδώ και καιρό. Ήρθαν στην επικαιρότητα με αφορμή την μετάδοση στις 14 Νοεμβρίου ενός ντοκυμανταίρ του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNN που έδειχνε Αφρικανούς να πωλούνται σε σκλαβοπάζαρα στη Λιβύη, που φρόντισαν να διαλύσουν από κοινού τα πολιτισμένα κράτη των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας κα. Η υποκρισία σ’ όλο της το μεγαλείο. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε «σοκαρισμένος», ο πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης, Άλφα Κοντέ, «εξοργισμένος», η Ευρωπαϊκή Ένωση «αποτροπιασμένη» και η ευαίσθητη σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων Γαλλία ζήτησε την έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. «Οι αιχμαλωσίες, η βία, τα βασανιστήρια, οι βιασμοί είναι κοινή πρακτική στη Λιβύη και για τα σκλαβοπάζαρα μιλάμε εδώ και καιρό», σημειώνει ο Αλιούν Τινέ, διευθυντής για τη δυτική Αφρική της Διεθνούς Αμνηστίας, με έδρα το Ντακάρ.
Σύμφωνα με σχετική έρευνα του 2016, περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, εκ των οποίων το ένα τέταρτο παιδιά, είναι αυτή τη στιγμή σκλάβοι με την έννοια της σύγχρονης σκλαβιάς να περιλαμβάνει την αναγκαστική εργασία, που αφορά 25 εκατομμύρια ανθρώπους και τους αναγκαστικούς γάμους (15 εκατομμύρια). Οι αριθμοί αυτοί δεν είναι απλά υποτιμημένοι, αλλά δυστυχώς μόνο και μόνο ενδεικτικοί μια εφιαλτικής πραγματικότητας εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπους κυρίως στην Ασία, την Αφρική, αλλά και στην Λ. Αμερική.
Σύμφωνα με ορισμένα και πάλι ενδεικτικά και μόνο στοιχεία περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναγκάζονται να εργαστούν σε ιδιώτες (το ένα τέταρτο), αλλά και σε εργοστάσια, σε εργοτάξια και σε αγρούς. Η παραπάνω έκθεση αναφέρει χαρακτηριστικά το παράδειγμα των 600 ψαράδων που κρατούνταν σε αλιευτικά στην Ινδονησία επί χρόνια. Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι υποχρεώνονται σε καταναγκαστική εργασία, ωθούνται στην πορνεία, ενώ περισσότερα από 4 εκατομμύρια υποχρεώνονται σε καταναγκαστική εργασία στην φυλακή, από το κράτος. Οι γυναίκες και τα κορίτσια αποτελούν το 74% των σκλάβων, με τον αριθμό τους να ανέρχεται στα 29 εκατομμύρια. Ένα στα τέσσερα θύματα της σύγχρονης σκλαβιάς είναι παιδί, δηλαδή περίπου 10 εκατομμύρια. Περίπου 15,4 εκατομμύρια άνθρωποι παντρεύονται παρά τη θέλησή τους. Περισσότεροι από το ένα τρίτο είναι κάτω των 18 ετών και σχεδόν όλοι γυναίκες. Πρόκειται για μια μορφή σκλαβιάς ιδιαίτερα διαδεδομένης στην Αφρική και την Ασία. Εξάλλου οι γυναίκες αποτελούν το 99% των θυμάτων, που ωθούνται στην πορνεία.
Τα πολιτισμένα κράτη και οι επιφανείς εκπρόσωποί τους, που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και αυτά όχι με μεγάλη συχνότητα, μήπως αγνοούν ότι η σύγχρονη σκλαβιά αποφέρει κέρδη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων παγκοσμίως στις λεγόμενες ανεπτυγμένες οικονομίες; Όχι βέβαια. Μήπως αγνοούν ότι σήμερα υπάρχουν περισσότεροι σκλάβοι από ποτέ, το ίδιο και περισσότερο βασανισμένοι, όπως λόγου χάρη τον 18ο αιώνα, όταν ένας μαύρος πουλιόταν στην Αφρική για 2 δολάρια; Μήπως θεωρούν ότι οι δολοφονίες, οι βασανισμοί, οι εξευτελισμοί των σύγχρονων σκλάβων διαφέρουν, έστω σε κάτι, από εκείνους που έχουν καταγραφεί σε κάθε «ένδοξη» πολιτιστική περίοδο κάθε αυτοκρατορίας στο παρελθόν μακρινό ή μη; Όχι βέβαια, το γνωρίζουν πολύ καλά.
Μήπως όλοι αυτοί οι πολιτισμένοι έχουν ξεχάσει πόσο διακρίθηκαν στο δουλεμπόριο, λόγου χάρη, πρώτα οι Ολλανδοί, έπειτα οι Άγγλοι ή και αργότερα κάποιοι αμερικανοί της Νέας Αγγλίας; Μήπως ακόμη ξεχνούν τον συνολικό αριθμό, τόσο αυτών που δολοφονήθηκαν κατ’ ουσίαν από τις κακουχίες των επίγειων αναγκαστικών πορειών και του θαλάσσιου ταξιδιού από την Αφρική, όσο και αυτών που κατέληξαν στα χέρια δουλεμπόρων και κτηματιών στη δυτική Ευρώπη και την Αμερική, που αγγίζει τα πενήντα εκατομμύρια; Φυσικά και όχι.
Θυμούνται και προχωρούν ως άξιοι συνεχιστές των προπατόρων τους. Γνωρίζουν πολύ καλά την πραγματικότητα, όταν εξυμνούν τα «καλά» της παγκοσμιοποίησης, της «εύκολης πρόσβασης» στα «εκπληκτικά επιτεύγματα» του σύγχρονου πολιτισμού για όλους ή «σχεδόν» για όλους. Γιατί υπάρχουν και τα «υπόλοιπα» του ανθρώπινου είδους, που η μοίρα τους θεωρείται δεδομένη, που θεωρούνται καταδικασμένοι να λιώνουν, να αργοπεθαίνουν στις «γαλέρες» των «ουμανιστών», που φροντίζουν για το καλό της ανθρωπότητας γυαλίζοντας με χαρά τις αλυσίδες των σύγχρονων σκλάβων…
Είναι οι ίδιοι, που ενώ μιλούν για «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», έχουν προηγουμένως χρηματοδοτήσει με τουλάχιστον 200 εκατομμύρια ευρώ τους δουλέμπορους στην Λιβύη για να ανακόπτουν τα κύματα προσφύγων προς την Ευρωπαϊκή ένωση, για να φυλακίζουν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, να τους βασανίζουν, και να τους ξυλοκοπούν, είναι αυτοί οι ίδιοι που είναι οι πρώτοι και κύριοι υπεύθυνοι για τους ομαδικούς βιασμούς γυναικών και παιδιών, για τους πνιγμούς 30.000 προσφύγων στην Μεσόγειο μέσα σε μια δεκαετία. Τα αναρίθμητα εγκλήματά τους είναι δεδομένα, όπως δεδομένη είναι και η υποκρισία όσων μιλούν για «εξανθρωπισμό» της παγκοσμιοποίησης και για την «ιδανική» ισορροπία των δεινών με το «αγαθό της πρόσωπο»… Ας μετρούν όσοι θέλουν. Πάντα το ζύγι θα βγαίνει λειψό. Πάντα θα βαραίνει ασήκωτα την μια πλευρά, τα δάκρυα, το αίμα και οι κάθε είδους βασανισμοί εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων…
Λ.