Και ενώ οι δυνάμεις του ιρακινού στρατού και των Κούρδων Πεσμεργκά συνεχίζουν την προσπάθεια τους να ανακαταλάβουν την Μοσούλη, (την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, που ελέγχει ο ISIS εδώ και δύο χρόνια) απωθώντας τους τζιχαντιστές από συνοικίες της πόλης, όπως η Αλ-Καράμα και η Αλ-Ζάχρα, οι εκρήξεις από το «ηφαίστειο», που αποτελεί το κουρδικό για το τουρκικό κράτος πολλαπλασιάζονται μετά και τις νέες συλλήψεις και την προφυλάκιση εκλεγμένων ηγετών και βουλευτών του κουρδικού αντιπολιτευόμενου κόμματος HDP.
Θα θυμίσουμε ότι τον προηγούμενο μήνα με επίσημο δελτίο τύπου η ιρακινή πρεσβεία στην Αθήνα κατήγγειλε την τουρκική εισβολή στο βόρειο Ιράκ, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρεται:
«Η ανάπτυξη τουρκικών στρατευμάτων στο βόρειο Ιράκ παραβιάζει την αρχή της μη επεμβάσεως, όπως έχει οριστεί από την Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με την οποία κανένα κράτος δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει άμεσα ή έμμεσα και για οποιονδήποτε λόγο, στις εσωτερικές ή εξωτερικές υποθέσεις άλλου κράτους και κατά συνέπεια, κάθε ένοπλη επέμβαση και κάθε άλλη μορφή παρέμβασης αποτελεί παράβαση του διεθνούς δικαίου.
»Η τουρκική επέμβαση της 3ης Δεκεμβρίου 2015 σε έκταση 110 χλμ στο εσωτερικό των ιρακινών εδαφών χωρίς προηγούμενο συντονισμό με την Ιρακινή Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση έχει καταδικαστεί από τον Σύνδεσμο Αραβικών Χωρών, ενώ η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών απηύθυνε έκκληση για άμεση και άνευ όρων αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατόπιν διαβήματος της Ιρακινής Κυβέρνησης. Σε απάντηση στην ψηφοφορία του Τουρκικού κοινοβουλίου να παρατείνει την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στο Ιράκ, το Ιρακινό Κοινοβούλιο ψήφισε την 4η Οκτωβρίου 2016 εναντίον της τουρκικής επέμβασης και της ανάπτυξης ξένων δυνάμεων στα εδάφη του Ιράκ, χωρίς την προηγούμενη σύμφωνη γνώμη της Ιρακινής Κυβέρνησης, εναρμονιζόμενη με την συμφωνία της Διεθνούς Συμμαχίας ενάντια στην τρομοκρατική οργάνωση Daesh (ISIS)».
Τώρα όσον αφορά τις συλλήψεις στις οποίες προχώρησε το καθεστώς Ερντογάν.
Συγκεκριμένα συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν οι Σελαχατίν Ντεμιρτάς και Φιγκέν Γιουκσέκνταγ, ύστερα από επιδρομές στα σπίτια τους σε Άγκυρα και Ντιγιαρμπακίρ, συμπρόεδροι του HDP, καθώς και άλλοι τέσσερις βουλευτές του κόμματος, ενώ τρεις από τους υπόλοιπους βουλευτές που προσήχθησαν αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους.
Κούρδοι διαδηλωτές απάντησαν με συγκεντρώσεις σε Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα και άλλες πόλεις και συγκρούστηκαν με τις κατασταλτικές δυνάμεις, ενώ ισχυρή έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου έξω από αστυνομικό κτίριο στο Ντιγιαρμπακίρ είχε σαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν οκτώ άτομα.
Ο Λευκός Οίκος, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα Ηνωμένα Έθνη, γερμανοί, γάλλοι και αυστριακοί αξιωματούχοι εξέφρασαν την «βαθιά ανησυχία» τους, ενώ ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς δήλωσε ότι ενέργειες της Τουρκίας «θέτουν εν αμφιβόλω τη βάση της σχέσης μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας», για να λάβουν την απάντηση από τον τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ότι η Τουρκία «δεν δέχεται μαθήματα», προσθέτοντας ότι «οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες στηρίζουν το PKK». Εκπρόσωπος του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, επίσης, δήλωσε ότι η σύλληψη ή απομάκρυνση από τα καθήκοντά τους 110.000 αξιωματούχων από τον Ιούλιο, περιλαμβανομένης της σύλληψης των Κούρδων πολιτικών, είναι «πέραν του επιτρεπτού».
Οι «χλιαρές» αντιδράσεις των ευρωπαίων αξιωματούχων προφανώς συναρτώνται και εξηγούνται πλήρως από τις διαρκείς απειλές του τουρκικού κράτους ότι θα «τινάξει στον αέρα» την συμφωνία με την ΕΕ για το «προσφυγικό», με συνεχείς αμφισβητήσεις του συνοριακού καθεστώτος με οποιοδήποτε γειτονικό κράτος, ενώ παράλληλα προσπαθεί να προσεγγίσει την ρωσική πλευρά αναθερμαίνοντας τις διπλωματικές σχέσεις.
Η Τουρκία του Ερντογάν φιλοδοξεί να προβληθεί πλέον ως μια ευρασιατική «ημιπαγκόσμια δύναμη», η οποία ασυμβίβαστα ορίζει την εαυτό της εκτός των άλλων ως βασικό διεκδικητή ζωτικών περιοχών της Ανατολικής Μεσογείου και επομένως του Αιγαίου. Ο απερχόμενος (ή σε αναμονή εξελίξεων…) τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου ήδη εδώ και χρόνια στο γνωστό του βιβλίο το Στρατηγικό Βάθος περιγράφει γλαφυρά τις διαστάσεις του «προβλήματος» για το τουρκικό κράτος:
«Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου βρίσκεται υπό ελληνική κυριαρχία αποτελεί το σημαντικότερο αδιέξοδο της πολιτικής της εγγύς θαλάσσιας περιοχής της Τουρκίας. Η βασική πηγή προβλήματος στο Αιγαίο είναι η αγεφύρωτη αντίφαση μεταξύ της γεωλογικής και γεωπολιτικής πραγματικότητας και του ισχύοντος καθεστώτος. Το γεγονός ότι τα νησιά του Αιγαίου είναι η φυσική προέκταση της γεωλογικής δομής της χερσονήσου της Μικράς Ασίας και το ότι ο πολιτικός διαχωρισμός, που έχει προκύψει σε αντίθεση με τις γεωπολιτικές αναγκαιότητες, με τις διεθνείς συνθήκες έχει επικυρωθεί υπέρ της Ελλάδας παρέχουν το κατάλληλο έδαφος, για να αναφύονται διάφορα ζητήματα, όπως η υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος, η ζώνη FIR, τα πεδία της διοίκησης και ελέγχου και ο εξοπλισμός των νησιών. Η εγγύτητα ενός σημαντικού μέρους των ελληνικών νησιών στην Μικρασιατική ακτή σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επιχειρησιακή βάση εναντίον της Μικράς Ασίας, και η περικύκλωση των υδάτινων διαδρόμων, που εξασφαλίζουν το πέρασμα από την Προποντίδα στην Μεσόγειο απ’ αυτά τα νησιά αξιολογούνται από την Τουρκία ως ένα πολύ σοβαρό κενό ασφάλειας».
Οι «προκλήσεις», λοιπόν, του τουρκικού κράτους και οι «αμφιλεγόμενες» ρητορικές του περί «δικαιωμάτων» του τουρκικού κράτους στο Αιγαίο δεν αποτελούν, βέβαια, προπαγανδιστικό υλικό για εσωτερική κατανάλωση, ούτε φυσικά εξηγούνται από την «μεγαλομανία» του Ερντογάν, αλλά εντάσσονται στους ευρύτερους κυριαρχικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς που αφορούν και την εκτεταμένη αλλαγής συνόρων που εξελίσσεται με επίκεντρο την λεγόμενη Νέα Μέση Ανατολή. Είναι δε, απολύτως βέβαιο ότι η συνέχεια θα εξαρτηθεί από την πάλη γιγαντιαίων γεωπολιτικών συμφερόντων, αμερικανικών, ρωσικών, ισραηλινών, ιρανικών, των μεγάλων κρατών της ΕΕ, της θέσης και της ισχύος του αιγυπτιακού κράτους, αλλά και τα νέα σύνορα που θα προκύψουν από την συγκρότηση κουρδικής κρατικής οντότητας…
Δημοσιεύθηκε από Συσπείρωση Αναρχικών