– Η Ρουμανία το 201 θα έχει “ανάπτυξη” 4%, το ΑΕΠ της ετοιμάζεται να”
προσπεράσει αυτό της Ελλάδας (170δις ευρώ), η χώρα θεωρείται η 3η πιο αναπτυσσόμενη της Ε.Ε., όμως οι ανισότητες έχουν μεγαλώσει, η μετανάστευση(5εκ.) έχει θεριέψει υπέρ των στατιστικών της ανεργίας, οι μισθοί και οι συντάξεις οδηγούν στην εξαθλίωση το 60% του λαού και στην ευμάρεια ένα μικρότερο ποσοστό που διαφημίζει τα καλά του νεοφιλελευθερισμού και την επιβάλλει με κάθε μέσο.
Οι ρουμανικές γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 11 Δεκέμβρη, οδήγησαν σε νίκη το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SDP) με ποσοστό που ξεπέρασε το 45%, διπλάσια δηλαδή δύναμη από το πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης, το δεξιό «Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα» (NLP).
Ωστόσο, αυτές οι εκλογές χαρακτηρίστηκαν κυρίως από το γεγονός ότι είχαν τη μεγαλύτερη αποχή από το 1989, με μόλις το 39,5% των ψηφοφόρων να εμφανίζεται στις κάλπες, γεγονός που σημαίνει ότι το SDP, παρά τη νίκη του, ψηφίστηκε από το ένα πέμπτο περίπου του εκλογικού σώματος!
Όπως και σε άλλες χώρες τις περιοχής, περίπου τρεις δεκαετίες νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επέβαλαν οι δυτικές δυνάμεις και εφάρμοσαν οι διεφθαρμένες εθνικές ελίτ, έχουν επιφέρει σοβαρά πλήγματα στην κοινωνία.
Μια χούφτα νέων καπιταλιστών και ολιγαρχών, συχνά οι απόγονοι των σταλινικών γραφειοκρατών, ελέγχουν το μεγαλύτερο τμήμα των μέσων ενημέρωσης και των πολιτικών κομμάτων. Την ίδια ώρα, εκατομμύρια κάτοικοι των πόλεων και της υπαίθρου, αδυνατούν να βρουν δουλειά, ή αν βρουν, είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας, με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς, ενώ σε άλλη περίπτωση αναγκάζονται να μεταναστεύσουν.
Μαζική εξαθλίωση
Το 2016 ήταν μια ακόμα τραγική χρονιά για τη Ρουμανία:
Το 40% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, με το 30% να στερείται ακόμη και τα πιο βασικά αγαθά
Ο μισθός ανά ώρα είναι κατά μέσο όρο πέντε φορές χαμηλότερος από το μέσο όρο της Ε.Ε., ενώ 600.000 συνταξιούχοι παίρνουν μηνιαία σύνταξη 20 ευρώ!
Το 20% του πληθυσμού ζει σε ακατάλληλα σπίτια
136 άτομα κατέχουν ίσο πλούτο με αυτό των φτωχότερων έξι εκατομμυρίων Ρουμάνων
Τρία εκατομμύρια άνθρωποι, το 17% του πληθυσμού έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, αναζητώντας την τύχη τους στο εξωτερικό
Παρά το γεγονός ότι η Ρουμανία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη φτώχεια και ανισότητα στην Ε.Ε., η απουσία της Αριστεράς είναι εμφανής. Οι πρόσφατες εκλογές δεν έφεραν καμία αλλαγή.
Τόσο η Ρουμανία, όσο και η ευρύτερη περιοχή, από οικονομική άποψη είναι ένα μείγμα νεοφιλελευθερισμού και λαϊκιστικών δεξιών πολιτικών. Κοινωνικά, είναι το πεδίο εφαρμογής μιας υπερ-συντηρητικής ατζέντας, με αντίκτυπο στις ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα
Το SDP, που υποτίθεται ότι είναι το μόνο «αριστερό» κόμμα στη Ρουμανία, στην ουσία εφαρμόζει δεξιές πολιτικές. Υποστηρίζει για παράδειγμα, μια καμπάνια που ονομάζεται «Συμμαχία για την οικογένεια» που καλεί σε αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε να γίνει αδύνατη μια ενδεχόμενη θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια. Το αίτημα έχουν υπογράψει περίπου τρία εκατομμύρια άνθρωποι, γεγονός που δείχνει ότι η ομοφοβία εξαπλώνεται επικίνδυνα στη ρουμανική κοινωνία. Από την άλλη βέβαια, πρόκειται για μια σημαντική ένδειξη του γεγονότος ότι η έλλειψη μιας πραγματικά αριστερής εναλλακτικής φωνής, που θα μπορούσε να δώσει διέξοδο στην οργή της κοινωνίας, οδηγεί σε οπισθοδρομικά φαινόμενα όπως το παραπάνω.
Ως προς την οικονομική του πολιτική, το SDP δεν έχει να επιδείξει τίποτα καλύτερο. Σκοπεύει για παράδειγμα να μειώσει τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων από το 16% στο 10%, κάτι που θα καταστήσει τη Ρουμανία τη χώρα με τη μικρότερη φορολόγηση στα κέρδη των επιχειρήσεων στην Ε.Ε., μαζί με τη Βουλγαρία.
Όσο για τα κοινωνικά μέτρα που έχει υποσχεθεί το SDP, όπως οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό και τις συντάξεις δεν υπάρχει περιθώριο να εφαρμοστούν, αφού οι φοροελαφρύνσεις στις επιχειρήσεις θα μειώσουν ακόμη περισσότερο τα δημόσια έσοδα.
Η αναγκαιότητα του χτισίματος μιας αριστερής εναλλακτικής
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, αντιμετωπίζοντας το σενάριο της ακόμη μεγαλύτερης υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας, η έλλειψη μιας εναλλακτικής από τα Αριστερά γίνεται όλο και πιο εμφανής.
Αυτή η εναλλακτική πρέπει να χτιστεί από τους φτωχούς, τους καταπιεσμένους, τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
πηγη