Μια κατάρα κατευθύνει τη δράση μας
Σχεδιάζει τα επόμενα βήματά μας
Σημειώνει απάνω στους χάρτες τις παραλλαγές
Ενός προκαθορισμένου δρομολογίου
Δεν μπορεί να είναι αυτό η ζωή
Κάθε μέρα να καταπιάνεσαι
Με τα πράγματα που σε αφήνουν
Μόλις που τα πλησιάζεις
Εκείνα όλο να απομακρύνονται γελώντας πονηρά
Σα να γνωρίζουν αυτό που ο καταραμένος
Φροντίζει να το ξεχνά
Πως μοναδικός προορισμός
Της μιας-προσπάθειας-ακόμη
Και του τώρα-θα-τα-καταφέρω
Είναι η αποτυχία
Η ζωή είναι ένα κλειστό δώρο
Που το προσφέρει
Ένας χαιρέκακος θεός
Τρελαίνεται να μας βλέπει να προσπαθούμε
Με χίλιους τρόπους να το ανοίξουμε
Και το μόνο που καταφέρνουμε
Είναι εξουθενωμένοι να πεθαίνουμε
Γεμάτοι απορίες για το περιεχόμενό του
Με τα φθαρμένα δάχτυλά μας
Να μη σταματούν να ψαχουλεύουν
Τον άδειο πάτο του κουτιού
ΠΗΓΗ