Στα εννιά του άρχισε να παίζει γιουκουλέλι. Στα δώδεκα κέρδισε σε έναν διαγωνισμό ταλέντων και με τα χρήματα του βραβείου πήρε την πρώτη του ακουστική κιθάρα· τρία χρόνια αργότερα, είχε καταφέρει να μαζέψει 100 λίρες ώστε να αγοράσει μια Fender Stratocaster.
Πολλά μπορεί να πει κανείς για τον Rory Gallagher — για την τεχνική του στην κιθάρα, για την ευαισθησία και το πάθος της ερμηνείας του, για τον σεβασμό του τόσο στις ιρλανδέζικες μπαλάντες όσο και στα αμερικάνικα μπλουζ. Ας μας τα πει καλύτερα ο ίδιος σε αυτό το εξαιρετικό φιλμ του Tony Palmer, όπου καταγράφεται η περιοδεία του Rory στη Βόρεια Ιρλανδία το 1974 (κυκλοφόρησε και διπλό live άλμπουμ, με τον ίδιο τίτλο: Irish Tour ’74).
Ο Gallagher δεν τρελαινόταν για το στούντιο· προτιμούσε να παίζει μπροστά σε κοινό και οι συναυλίες του συχνά κρατούσαν πολλές ώρες.
Κάθε χρόνο φρόντιζε να περιοδεύει, εκτός των άλλων, στην πατρίδα του, την Ιρλανδία.
Το κοινό της τον λάτρευε. Το 1974 ήταν μια δύσκολη χρονιά, με έξαρση της βίας στη Βόρεια Ιρλανδία. Παραμονές της συναυλίας του Rory στο Μπέλφαστ, δέκα βόμβες του IRA εξερράγησαν σε διάφορα σημεία της πόλης.
Όλοι περίμεναν πως η συναυλία θα ακυρωνόταν· όλοι οι άλλοι ροκ σταρ είχαν ακυρώσει — όχι όμως ο Ρόρυ. «Όταν βγήκε το συγκρότημα στη σκηνή, ήταν μια στιγμή μαγική», περιγράφει δημοσιογράφος τοπικής εφημερίδας. «Όλοι αγκαλιάστηκαν, έκαναν το σήμα της ειρήνης και άρχισαν να χορεύουν.
Ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μια ροκ συναυλία».
Γιώργος Τσακνιάς
[embedyt] http://www.youtube.com/watch?v=Jzg41F80_BQ[/embedyt]