Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο για τον υγρότοπο «κολοβρέχτη» που, παρ’ ότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια, συνεχίζει να δέχεται αλλεπάλληλες φωτιές-εμπρησμούς, από επίδοξους διεκδικητές και καταπατητές. Ορισμένοι από τους όμορους καλλιεργητές προσπαθούν να δημιουργήσουν το έδαφος για να εισβάλουν περισσότερο μέσα στον πυρήνα του υδροβιοτόπου, μπαζώνοντας τον. Δεν έχουν αναγνωρίσει την αξία των υγροτόπων στο περιβάλλον αλλά μονάχα την αξία του χρήματος…
Στις 2 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε στη Χαλκίδα συγκέντρωση διαμαρτυρίας, στη διεύθυνση ΥΠΕΧΩΔΕ, για το ζήτημα του υγρότοπου Κολοβρέχτη. Το κάλεσμα έγινε από την Ομάδα Διάσωσης Κολοβρέχτη, η οποία δραστηριοποιείται τα τελευταία δέκα χρόνια, με σκοπό τη σωτηρία ενός από τους ελάχιστους υγροτόπους στην Εύβοια. Η τελευταία κινητοποίηση προς το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει να κάνει με την «ύποπτη» αδράνεια των αρμόδιων υπηρεσιών στο να χαρακτηρίσουν την περιοχή υδροβιότοπο. Συγκεκριμένα ο υπ. Σουφλιάς αποποιείται τις ευθύνες, να χαρακτηριστεί η περιοχή οριστικά ευαίσθητη και ρίχνει το μπαλάκι στην Περιφέρεια Στ. Ελλάδας, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Εύβοιας και Δημοτικές Αρχές. Οι τελευταίοι και άμεσα ενδιαφερόμενοι Δήμοι Μεσσαπίων και Νέας Αρτάκης νίπτουν τας χείρας. Συγκεκριμένα ο Δήμος Νέας Αρτάκης λειτουργεί παράνομο βιολογικό καθαρισμό λυμάτων, τα οποία χύνονται εντός του υγροτόπου. Από την άλλη πλευρά ο Δήμος Μεσσαπίων, αφού αρχικά μπλόκαρε προεγκριμένο πρόγραμμα προστασίας και ανάδειξης του υγροτόπου, προχώρησε σε μια εξωφρενική απόφαση, δηλώνοντας ότι η περιοχή «ενδείκνυται για ανοικοδόμηση και ραγδαία ανάπτυξη».
Η συγκεκριμένη περιοχή βρίσκεται πλησίον του ΤΕΙ Χαλκίδας και αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι τοπικοί παράγοντες και μεγαλοϊδιοκτήτες της περιοχής πιέζουν, ώστε η περιοχή να τσιμεντοποιηθεί και να επωφεληθούν οικονομικά. Παράλληλα οι αγρότες που διαθέτουν εκτάσεις, όμορες του υγροτόπου, τον καταπατούν συνεχώς εκχερσώνοντας καλαμιώνες. Είναι το αποτέλεσμα της διαχυμένης οικονομίστικης λογικής, που διαπερνά μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας, είτε πρόκειται για εργολάβο, είτε για αγρότη. Άλλωστε η σημερινή έκταση έχει μειωθεί στο 1/3 της αρχικής, σαν αποτέλεσμα της επεκτατικής-κερδοσκοπικής μανίας του χειραγωγημένου ανθρώπου. Και όπως σημειώνει η Ομάδα Διάσωσης Κολοβρέχτη, «η ανεξέλεγκτη και συνεχιζόμενη μόλυνση και ρύπανση έχει επιβαρύνει τα υπόγεια νερά της ευρύτερης περιοχής με νιτρικά, που (μέσω των εκτρεφόμενων ζώων-πτηνών και των καλλιεργούμενων κηπευτικών), μεταφέρονται, μέσω της κατανάλωσης σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες». Και επίσης, «οι υποτιθέμενοι «προστάτες» του υδροβιότοπου αποδεικνύεται έγγραφα και έμπρακτα, ότι είναι οι ΛΥΚΟΙ που φυλάνε τα ΠΡΟΒΑΤΑ… που είτε συγκαλύπτουν, είτε συμμετέχουν, είτε επιβουλεύονται την ολοκληρωτική καταστροφή τους».
Γενικά, το τελευταίο διάστημα με αφορμή τον ιό των πτηνών Η5Ν1 γίνεται συχνή αναφορά για τον ρόλο των υδροβιότοπων και την χρήση τους από τα μεταναστευτικά είδη. Στον ελλαδικό χώρο αναφέρεται η παρουσία 500.000 μεταναστευτικών πουλιών σε 20 υγροτόπους. Πολλοί ανέφεραν την επικινδυνότητα της μετάδοσης του ιού από τα αποδημητικά πουλιά στα κοτέτσια που βρίσκονται κοντά στους υγροτόπους. Γι’ αυτό αρκετοί έσπευσαν να προτείνουν την μαζική εξολόθρευση πουλιών και αποξηράνσεων των υγροτόπων («Ε»,15/2/06, σ.10). Είναι εύκολα αντιληπτό ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είναι καταστροφική για το οικοσύστημα, λόγω των αλυσιδωτών αντιδράσεων που μπορεί να προκαλέσει. Μερικές βασικές λειτουργίες των υδροβιότοπων είναι ότι εμπλουτίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής, λόγω του ότι λειτουργούν ως φυσικός ταμιευτήρας νερού και επίσης ότι κρατούν τους ρυπογόνους οργανισμούς λειτουργώντας ως φυσικό φίλτρο.
Παρατηρούμε, λοιπόν ,από τη μια την κεντρική εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις που είναι εξολοκλήρου καταστροφικές για τη φύση, αλλά από την άλλη πλευρά, αρκετοί όντας μπολιασμένοι με το μικρόβιο της ιδιοκτησίας και του κέρδους, καταπατούν και καταστρέφουν, μόνο και μόνο για να γεμίσουν οι τσέπες με λίγα παραπάνω ευρώ, αναγκαία για το μικροαστικό όνειρο που θέλουν να ζήσουν.
Ο αγώνας για την διατήρηση και συνύπαρξη με την φύση συνεχίζεται, μαζί και παράλληλα με τον αγώνα ενάντια στο κράτος και τους μηχανισμούς του.
Αναρχικός Πυρήνας Χαλκίδας
Από την ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 48, Μάρτιος 2006