https://ikariologos.gr/oroi-xrisis/
Δεν περιγράφω άλλο …

Δεν περιγράφω άλλο …

«Αλίμονο στον αφτόδουλο πολίτη, που/
φτασμένος στα έσχατα της απελπισιάς, /
παραδίνεται για να σωθεί, στο έλεος του/
Θεού και στους νόμους των κλεφτών».
Οκ, κομμουνιστές είμαστε εμείς και μπορεί να θεωρηθεί αναμενόμενο ότι διαβάζοντας το φωτορεπορτάζ που υπάρχει σήμερα στην φυλλάδα “Πρώτο Θέμα” (αρχική φωτογραφία) ασυναίσθητα το μυαλό μας να πήγε στους παραπάνω στίχους του μπάρμπα Κώστα Βάρναλη.

Και για να γίνουμε πιο επίκαιροι, και όχι τόσο απόλυτοι, όπως ο κομμουνιστής ποιητής, ας μην μιλήσουμε για “νόμους κλεφτών”. Απλώς να αναφερθούμε για νόμους που συντάσσουν υπουργοί που στην κατοχή τους βρίσκονται “αδιευκρίνιστά ποσά”, όπως λένε και οι “λειτουργοί της Θέμιδας τους”.

Το γεγονός όμως παραμένει το ίδιο. Οτι θέλοντας και μη -και φυσικά τουλάχιστον σε ότι μας αφορά δεν θέλουμε- πληρώνουμε και για συντηρούνται “ησυχαστήρια” που απολαμβάνουν δεσποτάδες,και είμαστε υποχρεωμένοι να τσοντάρουμε για να απολαμβάνουν θεσπέσια γεύματα, σε μαγευτικό περιβάλλον το αφόν κατέ του κοινωνικού παρασιτισμού.

Πώς το ‘λεγε εκείνο το παλιό αναρχικό σύνθημα;: “Οταν ο τελευταίος παππάς κρεμαστεί από τα έντερα του τελευταίου πολιτικάντι, ο λαός θα ευτυχήσει”; Ε. άτι τέτοιες φορές νιώθουμε ότι μας εκφράζει απόλυτα.

 

 

ΠΗΓΗ: tsak-giorgis.blogspot.com 

Κοινοποίηση άρθρου: