Καθώς συμπληρώθηκαν 6 χρόνια από το «ατύχημα» στη Φουκουσίμα θεωρούμε σκόπιμη την υπόμνηση αυτού του γεγονότος. Στο πλαίσιο αυτό αναδημοσιεύουμε, από την αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 105, Μάιος 2011, το χρονολόγιο των κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν με αδορμή και σε σχέση με αυτό το συμβάν.
Οι ολέθριες επιπτώσεις που προκλήθηκαν στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, μετά την σεισμική δόνηση και το τσουνάμι που επακολούθησε, φανερώνει άμεσα και απτά στους κατοίκους της Ιαπωνίας πρώτιστα, ότι η πυρηνική ενέργεια, ανεξαρτήτως χρήσης, είναι καταστρεπτική για τον άνθρωπο και τη φύση. Η κυρίαρχη άποψη που επικρατούσε, την προ Φουκουσίμα εποχή, στην Ιαπωνία ήταν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι και χρήσιμη και ασφαλής. Φυσικά, υπήρχαν πάντα τα άτομα και οι οργανώσεις εκείνες που αντιτίθονταν στα πυρηνικά με συνεχή αγώνα.
Δύο μήνες πριν τη Φουκουσίμα, πέντε ιάπωνες πραγματοποίησαν απεργία πείνας εκφράζοντας την αντίθεση τους στη σχεδιαζόμενη κατασκευή πυρηνικού σταθμού στη πόλη Kaminoseki, της περιοχής Seto Inland Sea, συχνά αποκαλούμενης και Γκαλαπάγκος της Ιαπωνίας, λόγω της πλούσιας βιοποικιλότητας τους. Σε κείμενο τους ανέφεραν μεταξύ άλλων: «Ξεκινήσαμε την απεργία πείνας το απόγευμα της 21ης Ιανουαρίου 2011(…) γιατί δεν θέλουμε τα ραδιενεργά απόβλητα που θα προκύψουν και η ραδιενέργεια που θα συσσωρεύεται σε θάλασσα και ατμόσφαιρα θα πρέπει να αφεθεί σε εμάς και στους απογόνους μας. Επί πλέον, αν και οι πυρηνικοί σταθμοί μπορεί να λειτουργήσουν για περίπου 40 χρόνια, δεν υπάρχει ασφαλή μέθοδος παροπλισμού τους μετά τη χρήση τους(…) Κανείς από εμάς δεν είναι κάτοικος του Kaminoseki, αλλά τα προβλήματα αυτού του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας δεν είναι καθόλου προβλήματα μόνο αυτής της πόλης. Πρόκειται για πρόβλημα ολόκληρης της χώρας».
10 Απριλίου. Περίπου 15.000 άτομα συγκεντρώνονται για να διαμαρτυρηθούν για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Σε μια πόλη 15 εκατ. κατοίκων ο αριθμός των συμμετεχόντων μπορεί να είναι μικρός αλλά είναι η πρώτη φορά που στην Ιαπωνία πραγματοποιείται αντι-πυρηνική διαδήλωση χιλιάδων ανθρώπων.
12 Απριλίου. Οι ιαπωνικές αρχές ανέβασαν το επίπεδο σοβαρότητας της πυρηνικής κρίσης στο επίπεδο 7, στο ίδιο επίπεδο δηλαδή με το Τσερνομπίλ, όπου επλήγησαν αντιδραστήρες στο συγκρότημα Φουκουσίμα Dai-ichi συνεχίζοντας τη διαρροή μεγάλων ποσοτήτων ραδιενεργών ουσιών. Ο Οργανισμός για την Πυρηνική Ασφάλεια (NISA) είχε εκτιμήσει προηγουμένως τη κρίση σε επίπεδο 5, το ίδιο με το Three Mile Island του 1979 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επίσης, η ζώνη αποκλεισμού ορίζεται στα 20 χιλιόμετρα και η ζώνη περιορισμένης δράσης τα 30 χιλιόμετρα. Υπολογίζεται ότι παραπάνω από 70.000 κάτοικοι έχουν απομακρυνθεί από τις εστίες τους.
15 Απριλίου. Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της Tokyo Electric Power Company (TEPCO) με πανό που έγραφε «Τα πυρηνικά δολοφονούν όλη τη ζωή». Προηγουμένως, η κυβέρνηση παραδέχθηκε ότι η περιοχή γύρω από τη Φουκουσίμα δεν θα είναι κατοικήσιμη για σχεδόν μια γενιά. Ενώ η TEPCO μοίρασε «φιλοδώρημα» 12.000 δολ. στις οικογένειες άνω των δύο μελών και 9.000 δολ. για άτομα που ζουν μόνα τους.
18 Απριλίου. Το πυρηνικό «ατύχημα» επηρέασε τις συνειδήσεις ανθρώπων κι έξω από την Ιαπωνία. Τουλάχιστον ένας νεκρός από συγκρούσεις με την αστυνομία, η οποία ανοίγει πυρ για να διαλύσει το πλήθος που αντιτίθονται στην κατασκευή πυρηνικού σταθμού στη περιοχή Jaitapur της Ινδίας. Πυρπολείται το αστυνομικό τμήμα και οχήματα από 700 κατοίκους.
25 Απριλίου. Χιλιάδες συγκεντρώνονται στο Τόκιο για να εναντιωθούν στην χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Στη Φουκουσίμα τα ζώα της αποκλεισμένης περιοχής έχουν αφεθεί στη τύχη τους, δηλαδή στο θάνατο από ασιτία.
Γερμανία. Περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Gronau εκφράζοντας την αντίθεση τους στη χρήση της ατομικής ενέργειας τόσο για εμπορικούς όσο και για στρατιωτικούς λόγους. Στη συγκεκριμένη περιοχή λειτουργεί εργοστάσιο παραγωγής εμπλουτισμένου ουρανίου και είναι το μοναδικό στη Γερμανία, προμηθεύοντας τους πυρηνικούς σταθμούς της χώρας. Συγκεντρώσεις έγιναν επίσης μπροστά από τους περισσότερους γερμανικούς πυρηνικούς σταθμούς, κυρίως μπροστά στη μονάδα του Μπίμπλις (νοτιοδυτικά) ή του Κρούμελ (βόρεια). Έπειτα από το πυρηνικό δυστύχημα της Φουκουσίμα, η κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ αποφάσισε ένα μορατόριουμ τριών μηνών στην παράταση της διάρκειας ζωής των πυρηνικών αντιδραστήρων. Οι γερμανικοί αντιδραστήρες, που παράγουν περίπου το ένα τρίτο της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα, αναμενόταν να κλείσουν έως το 2020 αλλά η Άνγκελα Μέρκελ τους έδωσε το περασμένο φθινόπωρο μια αναστολή δώδεκα χρόνων.
26 Απριλίου. Συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα που έχει γίνει μέχρι σήμερα(;), στο Τσερνομπίλ της Ουκρανίας, της τότε δημοκρατίας της Σοβιετικής Ένωσης. Σαν φάρσα, τους τελευταίους δυο μήνες επαναλαμβάνεται η ίδια καταστροφική ιστορία, με επίκεντρο αυτή τη φορά την Φουκουσίμα και την άρτια τεχνολογικά ανεπτυγμένη Ιαπωνία. Παρά το επίπεδο επικινδυνότητας που έχει τεθεί, ο γεν. διευθυντής του Διεθνή Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, Yukiya Amano, με αφορμή τα 25 χρόνια από το Τσερνόμπιλ, μίλησε για «μαθήματα ασφάλειας που έλαβαν οι εταιρείες πυρηνικής ενέργειας και τη τήρηση τους και ότι δεν πρέπει να συνδέεται η Φουκουσίμα με το Τσερνόμπιλ».
Α! Είπε, επίσης, ότι: «χρειάζεται να γίνουν ακόμη περισσότερα βήματα προόδου σε αυτό το τομέα, με τη συνεργασία εταιρειών, κρατών και φορέων». Το ισχυρότατο λόμπι των πυρηνικών είναι βέβαιο ότι ούτε θα μυξοκλάψει ούτε θα μασήσει τα λόγια του για τα «οφέλη» της πυρηνικής ενέργειας, ακόμη και εάν υπάρξουν και άλλα ατυχήματα. Οι επιπτώσεις του Τσερνόμπιλ δεν έχουν εκλείψει ακόμη, αφού θάνατοι από οξεία ασθένεια ακτινοβολίας συνεχίζονται, όπως και τα κρούσματα διαφόρων μορφών καρκίνου.
200.000 άτομα έχουν απομακρυνθεί από τις εστίες τους, ενώ τα υψηλά επίπεδα ραδιενεργού ιωδίου που εκλύονται από το εργοστάσιο του Τσερνομπίλ εξαπλώνονται σε βοσκοτόπους αγελάδων γαλακτοπαραγωγής, και στη συνέχεια μολύνουν άλλα σημεία της τροφικής αλυσίδας. Άμεσο αποτέλεσμα αυτού είναι οι τουλάχιστον 1.800 περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς που αναπτύσσεται σε άτομα που ήταν κάτω των 14 ετών κατά τη στιγμή του ατυχήματος. Ο θυρεοειδής αδένας στα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στη πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου.
Μετάφραση: Αναρχικός Πυρήνας Χαλκίδας