Το παρόν άρθρο είναι μια απάντηση προς κάποιους Έλληνες αναλυτές που μας έχουν πρήξει με τα περιβόητα ναζιστικά τάγματα Ουκρανών που τα πολεμάνε αυτή τη στιγμή οι Ρώσοι. Ενώ η ανάλυση που κάνουνε για το ΝΑΤΟ συνήθως ευσταθεί (επιθετικότητα απέναντι στη Ρωσία και υποτίμηση χυδαία προς τις ανάγκες αυτού του λαού) και ο Ζελένσκυ είναι πράγματι ένας τσαρλατάνος δε μπορώ να μη σταθώ στη μεροληψία και την αγαθότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τη Ρωσική πλευρά.