https://ikariologos.gr/oroi-xrisis/
Η ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ, Η ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ» ΤΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΒΙΖΑΣ…

Η ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ, Η ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ» ΤΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΒΙΖΑΣ…

Λίγες μόνο ημέρες μετά την θριαμβευτική επανεκλογή Ερντογάν, ο απερχόμενος τούρκος υπουργός εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σε συνέντευξή του στο τουρκικό κανάλι NTV, καλεί την Ε.Ε. να εκταμιεύσει άλλα 3 δισ. ευρώ προς την Τουρκία για τους πρόσφυγες, ενώ παράλληλα προειδοποιεί ότι αν δεν αρθεί η βίζα για τους Τούρκους πολίτες, τότε η Άγκυρα θα άρει κι εκείνη τη δέσμευσή της στο προσφυγικό: «Εάν η Ε.Ε. δεν θέλει, δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι… Τότε και η συμφωνία για το προσφυγικό και η συμφωνία επανεισδοχής δεν θα εφαρμοστούν. Αυτό δεν είναι ούτε απειλή ούτε εκβιασμός. Πρέπει και οι δύο πλευρές να αναλάβουν τις ευθύνες τους», δήλωσε.

Πολλοί ίσως θα σπεύσουν να χαρακτηρίσουν την «πίεση» αυτή συγκυριακή, ή μια ακόμη απόδειξη των ανατολίτικων παζα­ριών της τουρκικής διπλωματίας που ενισχύεται από την επανεκλογή Ερντογάν.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική.
«Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η ΕΕ, η οποία με την πολιτική της Τελωνειακής Ένωσης συγκρατεί την Τουρκία στην οικονομική ενδοχώρα της (Hinterland), προσπαθεί να παρεμποδίσει την Τουρκία να ασκήσει πίεση στην Ευρώπη με την δημογραφική δύναμη που διαθέτει διαμέσου του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης της [δύναμης αυτής] ακολουθώντας πολιτική γωοπολιτιστικού εξοβελισμού αντίθετου προς τον οικονομικό ορθολογισμό και τις πανανθρώπινες αξίες που η ίδια διακήρυξε. Επιχειρείται να περιέλθει η Τουρκία, η οποία [ναι μεν] έχει προσαρτηθεί από οικονομική άποψη μονομερώς στην Ευρώπη, ωστόσο έχει εξοστρακιστεί από γεωπολιτική άποψη, ενώ καταβάλλεται προσπάθεια να τεθεί στην μέγγενη του εκκρεμούς μεταξύ πόλωσης και ολοκλήρωσης. Η μη μετατροπή της εν λόγω μέγγενης σε στρατηγικό αδιέξοδο, εξαρτάται από την ικανότητα της Τουρκίας να θέσει σε εφαρμογή μία ποικιλόμορφη πολιτική εγγύς χερσαίας περιοχής στα πλαίσια ενός μακροπρόθεσμου στρατηγικού σχεδιασμού. Κατά την προσεχή εικοσαετία μια από τις βασικές στρατηγικές παραμέτρους της Τουρκίας θα αποτελέσει η αναγκαιότητα εναλλακτικών πολιτικών χερσαίας περιοχής, οι οποίες θα αναπτύξουν ένα πεδίο ανοιχτό σε κάθε είδους εναλλακτικούς ελιγμούς, που θα εμποδίσουν την απομόνωση της Τουρκίας από την ΕΕ, η οποία την προσεχή εικοσαετία θα ολοκληρωθεί τελείως με την Ανατολική Ευρώπη. Η Τουρκία δεν μπορεί να αποσπαστεί από την Ευρώπη ούτε γεωγραφικά ούτε ιστορικά. Ωστόσο, η έναρξη μιας νέας περιόδου στις σχέσεις της με την Ευρώπη, εξαρτάται από το να μην περιέλθουν οι ορθολογικές διπλωματικές διαδικασίες υπό την επιρροή των παραμέτρων ιστορικής/ψυχολογικής νοοτροπίας. Η αμετάθητη προϋπόθεση για την έξοδο από τον φαύλο κύκλο, ο οποίος προκύπτει από το σχήμα σχέσεων που έχουν τεθεί σε εκκρεμότητα είναι η επανεξέταση της εν λόγω σχέσης με μια νέα οπτική, η οποία ναι μεν περιλαμβάνει την ΕΕ, αλλά δεν την αναγάγει σε μοναδικό παράγοντα».

Αυτά, μεταξύ άλλων, αναφέρει ο πρώην τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου στο τέλος του ογκώδους βιβλίου του Το Στρατηγικό Βάθος, Η Διεθνής θέση της Τουρκίας, το οποίο εκδόθηκε στην Τουρκία ήδη από το 2001 και αποτελούσε τότε την πανεπιστημιακή του πραγματεία.

Το συμπέρασμα; Η μεταψυχροπολεμική παγκόσμια «τάξη» συνεχίζει να αναδύεται με τους κυρίαρχους να ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους για την θέση που μπορούν να λάβουν. Και σε αρκετές περιπτώσεις μέχρι τελικής πτώσεως, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται για τεράστιους πληθυσμούς. Και ο νοών νοείτο…

Δημοσιεύθηκε από Λ.

ΠΗΓΗ

Κοινοποίηση άρθρου: