Του Νίκου Καλογερή*
Προέρχομαι από το χώρο της υγείας, εργαζόμενος τα τελευταία 21 χρόνια στα Δημόσια Νοσοκομεία, τα 17 χρόνια ως γιατρός. Για εμάς τους υγειονομικούς, αλλά και για κάθε εργαζόμενο η σημερινή κατάσταση του συστήματος υγείας θα πρέπει να αποτελέσει κύριο κριτήριο για την ψήφο μας στις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Η πρόσφατη περίοδος της πανδημίας απέδειξε δύο πράγματα: Πρώτον ότι για την αντιμετώπιση μίας τόσο σοβαρής υγειονομικής κρίσης η λαϊκή υγεία μπορεί να στηριχτεί μόνο σε ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας, με κεντρικό σχεδιασμό και πλήρη ανάπτυξη σε όλο το γεωγραφικό χώρο της πατρίδας μας. Από το 2020 οι πλειοψηφία των υγειονομικών ταχύτατα μελέτησε τη συμπεριφορά του covid-19, εκπαιδεύτηκε σε νέες διαδικασίες και τεχνολογίες, ώστε με αυταπάρνηση να ριχτεί στη μάχη της διάγνωσης, νοσηλείας και αποκατάστασης των ασθενών της πανδημίας. Αυτό που δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν ήταν η χρόνια πολιτική της υποστελέχωσης, υποχρηματοδότησης και κατάργησης κλινικών και ολόκληρων νοσοκομείων.
Δεύτερον, ότι ο ιδιωτικός τομέας της υγείας εκμεταλλεύτηκε τη μετατροπή του ΕΣΥ σε σύστημα της μίας νόσου, ώστε να κερδοσκοπήσει με τους ασθενείς της λοιπής νοσηρότητας, όταν τα χειρουργεία του ΕΣΥ έκλειναν, επεμβατικές πράξεις αναβάλλονταν και οι απαραίτητες νοσηλείες καθυστερούσαν. Οι κλινικάρχες εκμεταλλεύτηκαν ακόμη και τις πιο απαξιωμένες δομές τους, όπου νοσήλευσαν περιορισμένα περιστατικά covid-19 με υπέρογκο κόστος για το κράτος.
Γίνεται φανερό ότι η λαϊκή απαίτηση για δωρεάν, αξιοπρεπείς και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας σκοντάφτει στη αντιμετώπισή τους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις (με κορμό τα ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ) ως κόστος το οποίο πρέπει να μειωθεί. Βασικές αρχές λειτουργίας που θα διέπουν τις δημόσιες μονάδες Υγείας είναι η ανταποδοτικότητα και η αυτοχρηματοδότηση, με έσοδα που προκύπτουν από την πώληση υπηρεσιών που οι εργαζόμενοι έχουν ήδη πληρώσει με τις εισφορές τους. Η λογική του “κόστους – οφέλους” με την εφαρμογή των DRGs (diagnostic-related group, κοστολόγηση ανάλογα με την κατηγορία νόσου) θα επιταχύνει νέες συγχωνεύσεις κλινικών και κλείσιμο νοσοκομείων.
Για τους επιχειρηματικούς ομίλους και funds που δραστηριοποιούνται στον χώρο της Υγείας-Πρόνοιας εξασφαλίζονται νέα κερδοφόρα πεδία τοποθέτησης κεφαλαίων, αλλά και νέοι τομείς ανάπτυξης επιχειρηματικής δραστηριότητας από ένα μέρος των εμπορευματοποιημένων κρατικών μονάδων υγείας (ΣΔΙΤ).
Έτσι, εκβιάζονται οι ασθενείς να βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν από το ήδη κατακρεουργημένο εισόδημά τους για την υγεία τους. Διαφορετικά, θα καταδικάζονται σε πολύμηνες, πολύχρονες αναμονές για μία εξέταση, ένα χειρουργείο, με κίνδυνο την υγεία και τη ζωή τους.
Η εικόνα της υποστελέχωσης και της απαξίωσης των Κέντρων Υγείας και ΤΟΜΥ κυριαρχεί και στις δομές του Νοτίου Τομέα Αθηνών, περιοχής με πληθυσμό 640.000 κατοίκους, της μοναδικής χωρίς ούτε ένα Δευτεροβάθμιο ή Τριτοβάθμιο Νοσοκομείο. Χωρίς να φιλοδοξώ να αναπτύξω πλήρως την εικόνα, ενδεικτικά μπορούμε να πούμε:
Το ΚΥ Βύρωνα ξεκίνησε ως το πρότυπο, όπως θα θυμάστε από παλαιότερες παρουσιάσεις του, παρόντων μάλιστα Πρωθυπουργών. Είναι η μόνη δημόσια δομή υγείας της περιοχής με 24ωρη λειτουργία, οι βάρδιες, όμως, θα πρέπει να καλύπτονται από μόλις 7 νοσηλεύτριες. Καλό, επίσης, είναι να απευθυνθείτε σε αυτό αφού έχετε σιγουρευτεί ότι δεν πάσχετε από καρδιαγγειακό νόσημα, καθώς η θέση του καρδιολόγου παραμένει κενή. Γενικά, ούτε ενδοκρινολόγος, ούτε ακτινολόγος υπάρχουν για μία περιοχή 59. 000 κατοίκων.
Στην Ηλιούπολη το Κέντρο Υγείας είχε το 2010 160 γιατρούς, λειτουργώντας μόνο για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ. Επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ είχαν μειωθεί σε 26 και σήμερα υπηρετούν μόλις 21. Σε μία περιοχή 77.000 κατοίκων υπάρχει ένας μόνο παιδίατρος για τα τακτικά και ένας επιφορτισμένος με τους εμβολιασμούς για ολόκληρο το Κέντρο Υγείας.
Στη Νέα Σμύρνη με πληθυσμό 58.000 κατοίκους, το Τοπικό Ιατρείο είχε πέντε γιατρούς στο πρωινό ωράριο, γιατί οι υπόλοιποι ήταν αποσπασμένοι στα ΚΥ Καλλιθέας και Νέου Κόσμου.
Στο Κέντρο Υγείας Ζωγράφου οι γιατροί δεν ξεπερνούν τους 50, για πληθυσμό πάνω από 70000 κατοίκων. Ο βιοχημικός αναλυτής (για τη μέτρηση σακχάρου, κρεατινίνης, ηλεκτρολυτών, τρανσαμινασών κτλ) είναι χρόνια χαλασμένος χωρίς να αντικαθίσταται, τα ψυγεία για τα αντιδραστήρια παρουσιάζουν συχνές βλάβες και το περιεχόμενό τους πετιέται, ενώ είναι συνήθης η διαρροή υδάτων στα εργαστήρια όταν βρέχει, με ότι κίνδυνο μπορεί να προκύψει.
Η ΤΟΜΥ που εξυπηρετεί την περιοχή των Ιλισίων έχει μείνει με μόλις ένα γιατρό.
Στην Καισαριανή δεν λειτουργεί κανένα Κέντρο Υγείας και οι κάτοικοι εξυπηρετούνται από το ΚΥ Παγκρατίου.
Στο Παλαιό Φάληρο οι ειδικότητες είναι διαθέσιμες από μία ως λίγες φορές την εβδομάδα, γιατί καλύπτουν ανάγκες και σε άλλες περιοχές. Ο Δήμος λειτουργεί Ιατρεία με εθελοντές που εξετάζουν ανά 15μερο, πράγμα που δείχνει ότι δε λείπει το φιλότιμο των υγειονομικών, αντίθετα απουσιάζει η πολιτική βούληση για να καλύπτονται με σταθερό τρόπο οι λαϊκές ανάγκες.
Οι μετακινήσεις γιατρών των ΚΥ σε δομές στα μεσόγεια, Καπανδρίτι, Κορωπί κτλ για να εφημερεύσουν, συμβάλλουν περαιτέρω στην εργασιακή εξάντληση τους.
Οι περισσότερες νέες προσλήψεις αφορούν συμβασιούχους, επικουρικούς, προγράμματα του ΟΑΕΔ κτλ, λες και οι εργαζόμενοι στην ΠΦΥ δεν καλύπτουν εξορισμού πάγιες και διαρκείς ανάγκες των κατοίκων των Νοτίων Προαστίων.
Δεν υπάρχει ούτε ένας Αξονικός Τομογράφος σε δημόσια δομή υγείας στα όρια των Νοτίων Προαστίων. Τα περισσότερα ακτινολογικά μηχανήματα (“κλασικός”) είναι απαρχαιωμένα και τα μηχανήματα οστικής πυκνομετρίας (DXA) είναι ελάχιστα, εντελώς ανεπαρκή. Aκόμη και οι συσκευές υπερηχοτομογραφίας, απαραίτητες σε σειρά ειδικοτήτων (ακτινολόγοι, γυναικολόγοι, καρδιολόγοι, ενδοκρινολόγοι κα) και σχετικά φτηνές απουσιάζουν.
Όταν δεν καλύπτονται οι ανάγκες των μόνιμων κατοίκων, κανείς δεν θα ανέμενε μέριμνα για ειδικούς πληθυσμούς, όπως οι φοιτητές στου Ζωγράφου ή οι εργαζόμενοι στις κατασκευές στα μεγάλα εργοτάξια.
Οι ανάγκες της λαϊκής οικογένειας για πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία καλύπτονται σε μεγάλο βαθμό από νέα διαγνωστικά κέντρα, που φυτρώνουν σαν μανιτάρια και στη δική μας περιοχή, ιδιωτικά νοσοκομεία και από το γιατρό της γειτονιάς, για όσους φυσικά έχουν την οικονομική δυνατότητα. Το μεγαλύτερο μέρος του “τζίρου” καταλήγει σε αλυσίδες διαγνωστικών και κλινικών που κυριαρχούν στην ιδιωτική υγεία.
Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι στον 21ο αιώνα είναι οπισθοδρόμηση η απουσία ενός ενιαίου, αποκλειστικά δημοσίου και δωρεάν συστήματος ΠΦΥ που με βάση το πλήρως αναπτυγμένο Κέντρο Υγείας και τα αποκεντρωμένα ιατρεία και τις κινητές μονάδες που συνδέονται με αυτό θα παρέχει το σύνολο των υπηρεσιών σε πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι. Ένα Κέντρο Υγείας πλήρως στελεχωμένο με όλες τις βασικές ειδικότητες γιατρών, οδοντιάτρων, νοσηλευτών, μαιών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, επισκεπτών Υγείας, φυσικοθεραπευτών και άλλων υγειονομικών. Με σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, διαγνωστικά εργαστήρια, οδοντιατρεία, φυσικοθεραπευτήρια, φαρμακεία κλπ. και λειτουργία όλο το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο.
Η δράση του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή, με τις Ερωτήσεις, Επίκαιρες Ερωτήσεις και Επερωτήσεις που έκανε την τετραετία που πέρασε για τα θέματα της υγείας και του φαρμάκου, αλλά κυρίως μέσα από τη δράση του στο κίνημα, σε κάθε Κέντρο Υγείας, Νοσοκομείο, προνοιακή δομή και γενικά στις μονάδες Υγείας – Πρόνοιας φανέρωσε ότι τη δύναμη που του δίνει ο λαός την καταθέτει στον αγώνα για την υπεράσπιση και προώθηση των εργατικών λαϊκών συμφερόντων.
Στον χώρο της Υγείας περισσότερο από οπουδήποτε αλλού βρίσκει εφαρμογή το σύνθημα μας “Τα κέρδη τους ή η ζωή μας”. Συμπόρευση λοιπόν και ψήφος στο ΚΚΕ την 21η Μαΐου με σημαντικό κριτήριο και την υγεία που αξίζει στη λαϊκή οικογένεια.
Ο Ν. Καλογερής είναι υποψήφιος βουλευτής ΚΚΕ στον Νότιο Τομέα Αθηνών, Επιμελητής Ενδοκρινολογίας στο Τμήμα Ενδοκρινολογίας, μεταβολισμού, Διαβητολογικό Κέντρο του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών Γ.Ν.Α “Κοργιαλεένειο Μπενάκειο Ε.Ε.Σ”, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Εργαζομένων του Ερυθρού Σταυρού.
(Αναδημοσίευση από το nou-pou.gr)
ΠΗΓΗ: www.902.gr