Ολοένα περισσότερο καλλιεργείται η πεποίθηση ότι το “Κυπριακό” πρόκειται να λυθεί. Αν και από αρκετές πλευρές η προτεινόμενη λύση, μια εκδοχή του Σχεδίου Ανάν, είναι καταδικαστέα –μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται η ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ – θεωρούμε ότι η ερμηνεία των κινήσεων της ελληνοκυπριακής άρχουσας τάξης με όχημα την θεωρία της εξάρτησης και της υποταγής στα κελεύσματα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι λάθος και δεν αντιστοιχεί στους σχεδιασμούς μιας αστικής τάξης που με βάση το δεδομένο ιστορικό-πολιτικό-οικονομικό-γεωστρατηγικό πλαίσιο επιχειρεί να καταλήξει σε μια λύση που να εξυπηρετεί τους στρατηγικούς της στόχους.
Μια λύση που δεν ταυτίζεται απαραίτητα με τις επιδιώξεις της ελληνικής άρχουσας τάξης και διαφοροποιείται από τα πεπραγμένα ισχυρών μερίδων του ελληνικού κεφαλαίου που πρέσβευσαν, προκαλώντας δραματικές συνέπειες και πρεσβεύουν την πρόσδεση στις «Μητέρες Πατρίδες», ως όρο για την εξυπηρέτηση των δικών τους «εθνικών βλέψεων» στην Ανατολική Μεσόγειο με ένα από τα βασικά επίδικα το ενεργειακό ζήτημα, έστω και αν συνεχίζει να κυοφορεί την στόχευση των «δύο Ελληνικών κρατών» στην Μεσόγειο.
Στην συζήτηση για το εδαφικό καθεστώς, την κατάργηση «του καθεστώτος εγγυήσεων», την απομάκρυνση των Τουρκικών κατοχικών δυνάμεων και όχι μόνο, εμπεριέχεται η διάθεση απευθείας διαπραγμάτευσης της ελληνοκυπριακής άρχουσας τάξης με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα χωρίς την κηδεμονία «Μητέρων Πατρίδων» καθώς θεωρεί ότι μπορεί καταρχήν να βρει πεδίο συνεννόησης με την αντίστοιχη Τουρκοκυπριακή και ακολούθως να κυριαρχήσει. Έχει στο επίκεντρο της το ενεργειακό ζήτημα που εκτιμά ότι μπορεί να της επιτρέψει να αναβαθμίσει τη θέση της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ αφήνει ανοικτό το δρόμο συνεργασίας με την Τουρκία του Ερντογάν. Απαραίτητος όμως όρος είναι η διασφάλιση της εμβάθυνσης της εκμετάλλευσης και της πολιτικής κυριαρχίας στο σύνολο της εργατικής τάξης του νησιού –Ελληνοκυπριακής, Τουρκοκυπριακής, εποίκων, μεταναστών- που έχει δει να επιδεινώνεται τραγικά η θέση της εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, της επιβολής μνημονιακών μέτρων αλλά και της Τουρκικής κατοχής.
Η Ελληνοκυπριακή αστική τάξη σε αυτή τη φάση καταγράφει σημεία αυτονόμησης από την ελληνική αστική τάξη. Δείγμα γραφής, με σοβαρό οικονομικό επίδικο και ακόμη σημαντικότερο πολιτικό μήνυμα, αποτελεί η απόφαση της διοίκησης της Τράπεζας Κύπρου να αποσύρει τη διαπραγμάτευση των μετοχών της από το Χρηματιστήριο Αθηνών (ΧΑ) και να υποβάλει αίτηση για εισαγωγή στη standard, αντί στη premium αγορά του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου, ενώ προτίθεται να διατηρήσει τη διαπραγμάτευση των μετοχών στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου (ΧΑΚ). Επίσης, η Τράπεζα Κύπρου ανακοίνωσε την πρόθεση της να δημιουργήσει νέα μητρική εταιρεία στην Ιρλανδία, ώστε να μπορεί στο μέλλον να εισαχθεί στην premium αγορά. Ο Πρόεδρος της Τράπεζας Κύπρου, Δημόσια Εταιρία Λίμιτεδ, Τζόζεφ ‘Ακερμαν σε γραπτή δήλωση αναφέρει ότι πρόκειται για ένα ακόμη σημαντικό ορόσημο στην πορεία της Τράπεζας για ανάκτηση της ισχυρής της θέσης. «Πιστεύουμε ότι η Τράπεζα, και τα ενδιαφερόμενα μέρη της, θα επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα που παρέχει η εισαγωγή μετοχών στο Χρηματιστήριο Αξιών του Λονδίνου, μέσω της ενίσχυσης του προφίλ, της ρευστότητας διαπραγμάτευσης και της μεγαλύτερης πρόσβασης στις διεθνείς αγορές. Η εισαγωγή των μετοχών της Τράπεζας στο Χρηματιστήριο Αξιών του Λονδίνου θα ενισχύσει τη δυνατότητα του Συγκροτήματος, ως το μεγαλύτερο τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό ίδρυμα στην Κύπρο, να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάκαμψη της Κυπριακής οικονομίας», σημειώνει.
Αν στέλνεται επομένως αυτό το μήνυμα στην μια ακτή του Αιγαίου, στην απέναντι ανακοινώνεται, με αφορμή τη συμπλήρωση 33 χρόνων από την ημέρα που η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία προχώρησαν στην παράνομη ανακήρυξη της αποκαλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου» (ΤΔΒΚ) στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, ότι «στόχος είναι η ολοκλήρωση συμφωνίας για το εδαφικό στο Μον Πελεράν, γεγονός που θα επιτρέψει την διεξαγωγή πολυμερούς συνόδου για την ασφάλεια, αφού προηγηθούν εντατικές διαπραγματεύσεις», αναφέρει η προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ανακοίνωση. Οι διαπραγματεύσεις, όπως επισημαίνεται, βρίσκονται σε εξέλιξη «όχι μεταξύ του ψευδοκράτους και της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων». Στόχος, τονίζεται στην ανακοίνωση, ήταν και παραμένει η άρση της παρανομίας και στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επανένωση της Κύπρου στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και η απαλλαγή από τα κατοχικά στρατεύματα.
Έχει προηγηθεί η σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ ΑΚΕΛ-ΚΚΕ και η δημόσια τοποθέτηση του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δ.Χριστόφια, όταν δήλωσε πως, οι εγγυήσεις είναι απαράδεκτες και «είμαι αναφανδόν εναντίον» και πρόσθεσε «εάν θα αποφύγουμε τις εγγυήσεις 100% «με το σπαθί στο χέρι», δεν το ξέρω».
Σε παρέμβαση του, κατά την παρουσίαση του βιβλίου των Ζήνωνα Τζιάρρα και Νίκου Μούδουρου «Η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο: Ιδεολογικές όψεις εξωτερικής πολιτικής», ο Δημήτρης Χριστόφιας ευχήθηκε ο Νίκος Αναστασιάδης να έχει τη δύναμη και το κύρος διεθνώς να μπορέσει να πείσει τη διεθνή κοινότητα να πειθαναγκάσει την Τουρκία να απεκδυθεί του δικαιώματος των εγγυήσεων. Αυτό, είπε, θα είναι σωτήριο πρώτα για τους Τουρκοκύπριους και μετά για ολόκληρη την Κύπρο. Ακόμα και Τουρκοκύπριοι πολιτικοί που δεν θέλουν τις εγγυήσεις, πρόσθεσε, είναι υποχρεωμένοι να δηλώνουν ότι είναι υπέρ των εγγυήσεων, «λόγω του φόβου από το ΑΚΡ» και τον «δικτάτορα», όπως αποκάλεσε, τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν. Ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είπε ότι ο Ταγίπ Ερντογάν ξεκίνησε ως «ένας σεμνός και δημοκράτης Ισλαμιστής και καταλήγει σε ένα φανατικό δικτάτορα, που πολλοί τον χαρακτηρίζουν νέο σουλτάνο». Χώρισε την Τουρκία, πρόσθεσε, «όχι στα δύο αλλά στα πέντε». Επίσης, δήλωσε, ότι παραμένει η άποψή του πως, αν δεν βρεθούν μεγάλες ποσότητες υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ, θα είναι δύσκολο η Τουρκία να συναινέσει σε λύση του Κυπριακού. Στο σημείο αυτό τόνισε ότι συμφωνεί με τη δήλωση του Νίκου Αναστασιάδη ότι «σε περίπτωση, που έχουμε τόση μεγάλη ποσότητα υδρογονανθράκων για να την μεταφέρουμε στην Ευρώπη, με την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα συναινέσει σε λύση του Κυπριακού της αρεσκείας των Κυπρίων, θα περάσει μέσα από την Τουρκία αγωγός μεταφοράς αερίου». Αυτό, ανέφερε, θα είναι ένα «λουκούμι» για την Τουρκία για τη λύση του Κυπριακού, «διαφορετικά τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα», κατέληξε ο Δημήτρης Χριστόφιας.
Από την αναλυτική περιγραφή των δηλώσεων Χριστόφια καταρχήν αποκαλύπτεται η ανάγκη της Ελληνοκυπριακής αστικής τάξης να παραχωρήσει το ρόλο του «Κακού» και πάλι στην Τουρκία του Ερντογάν, καθώς στους Ε/Κ χρεώθηκε η αποτυχία της προηγούμενης απόπειρας επίλυσης του Κυπριακού με την καταψήφιση του Σχεδίου Ανάν από την πλειοψηφία του λαού της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επιπλέον, η Κύπρος εμπλέκεται στους σχεδιασμούς των Δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για να περιορίσουν την ευρωπαϊκή ενεργειακή εξάρτηση από την Ρωσία και δηλώνει παρών ως εναλλακτικός προμηθευτής φυσικού αερίου, συνεργαζόμενη με την Αίγυπτο και το Ισραήλ (που εκμεταλλεύεται και τα κοιτάσματα της κατεχόμενης Λωρίδας της Γάζας), παραχωρώντας ρόλο στην Τουρκία, ένα «λουκούμι» για την Τουρκία για τη λύση του Κυπριακού όπως υποστηρίζει δημόσια ο Δ.Χριστόφιας.
Μάλιστα, πραγματοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα στην Κωνσταντινούπολη η πρώτη συνάντηση της ομάδας εργασίας, η οποία συζητά τον αγωγό φυσικού αερίου που προβλέπεται να εγκατασταθεί μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του TRT Haber. Αρμόδιοι των Υπουργείων Ενέργειας της Τουρκίας και του Ισραήλ συζήτησαν κατά τη συνάντηση τις λεπτομέρειες του προγράμματος για τον αγωγό φυσικού αερίου και την εφαρμοσιμότητά του. Η συζήτηση επηρεάζονται άμεσα και από τις εξελίξεις στις συνομιλίες για την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού η αντίθεση Τουρκίας-Ισραήλ ελλοχεύει.
Για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι ποτέ και καμιά λύση δεν είχε και δεν έχει σκοπό την συνύπαρξη-συναδέλφωση των λαών της Κύπρου. Για αυτό πάντα δίχασαν και έστρεψαν τους λαούς της Κύπρου τον ένα απέναντι στον άλλο με όχημα τον εθνικισμό. Ελλάδα και Τουρκία λειτούργησαν με όρους επικυριαρχίας απέναντι στις αντίστοιχες κοινότητες επιδιώκοντας να επιβάλλουν κάθε φορά τα προαποφασισμένα, αντιμετωπίζοντας τους πρόσφυγες και τους εποίκους ή τους μετανάστες ως ομήρους και διαπραγματευτικά χαρτιά.
Οι αστικές τάξεις στην Κύπρο έχουν το δικό τους μερίδιο ευθυνών στο γαϊτανάκι του διχασμού και της μισαλλοδοξίας. Σήμερα δηλώνουν την πρόθεση οργανικής ένταξης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς με όχημα τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό και ένα κράτος Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού που διαπραγματεύονται με όρους Μυστικής Διπλωματίας από τους λαούς και εναντίον του κόσμου της εργασίας.
Η όποια λύση επομένως του Κυπριακού Ζητήματος πρέπει να πιάσει το νήμα των κοινών ταξικών συμφερόντων του κόσμου της εργασίας στο νησί και ευρύτερα, ώστε να διαμορφώσει τους όρους ειρηνικής συνύπαρξης μέσα από την κοινή εργατική διεθνιστική διεκδίκηση και την αμφισβήτηση καταρχήν των αστικών κατεστημένων και ταυτόχρονα της καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης στην Κύπρο και την περιοχή. Να σταθεί αποφασιστικά απέναντι σε όλους αυτούς που προδιέγραψαν ένα παρελθόν-παρόν και μέλλον επεκτατικό και διχαστικό, βουτηγμένο στους σύγχρονος όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης που απαιτούν οι αστικές τάξεις Ελλάδας-Τουρκίας-Ε/Κ-Τ/Κ, η Βρετανία, η Ε.Ε., οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ