https://ikariologos.gr/oroi-xrisis/
Ντελιβεράς: Στη «γαλέρα» του δρόμου μιας άγριας εκμετάλλευσης

Ντελιβεράς: Στη «γαλέρα» του δρόμου μιας άγριας εκμετάλλευσης

Εργάζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες. Παίζουν τη ζωή τους «κορώνα – γράμματα». Δουλεύουν πολλές ώρες και αμείβονται ελάχιστα. Εργασιακά δικαιώματα είναι «άγνωστη» λέξη στο συγκεκριμένο επάγγελμα. Η εκμετάλλευση του ντελιβερά, του διανομέα φαγητού, αποτελεί τη σύγχρονη γαλέρα στον «ωκεανό» της εργοδοτικής αυθαιρεσίας στην Ελλάδα.

Χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα μας εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες και δέχονται την άγρια εκμετάλλευση από εταιρείες και αλυσίδες fast food, εστιατορίων και καφετεριών.

Το επάγγελμα του ντελιβερά δεν είναι απλό και, συχνά, αποβαίνει επικίνδυνο, αφού μέσα σε δυο χρόνια ο κλάδος θρήνησε οχτώ νεκρούς, ενώ τραυματισμοί υπάρχουν σε καθημερινή βάση, σύμφωνα με το δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης η αντίστοιχη δουλειά διεκπεραιώνεται κατά κύριο λόγο με ποδήλατα (σε καταστήματα εστίασης) ή αυτοκίνητα (σε ταχυδρομικές εταιρείες), αν και τα εστιατόρια/fast food κάνουν διανομές σε πολύ μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με τη χώρα μας.

Όπως σημειώνει η κ. Μαργαρίτα Κουταλάκη, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων Φαγητού Θεσσαλονίκης , ενώ ανοίγουν μαγαζιά στον χώρο του επισιτισμού, ιδιαίτερα καφέ-αλυσίδες, και προσλαμβάνεται κόσμος, από τους 270.000 εργαζομένους στην εστίαση είχαμε τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της άνθισης του κλάδου δηλαδή, μετατροπή του 75% από 8ωρη σε μερική απασχόληση.

Σήμερα δραστηριοποιούνται 400 εταιρείες, όπου απασχολούνται 17.000 με 18.000 κούριερ πανελλαδικά, συμπεριλαμβανομένων των ΕΛΤΑ. Οι μισθοί, όμως, παραμένουν ίδιοι, ενώ και οι προσλήψεις θα έπρεπε να είναι περισσότερες, καθώς ο φόρτος εργασίας μεγάλος. Πάγιο αίτημα των διανομέων στις ταχυμεταφορές παραμένει η κλαδική σύμβαση, τα βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα και η κατοχύρωση των μέσων ατομικής προστασίας (κράνος, γάντια, μπουφάν, παντελόνι), σημειώνει η ίδια.

Στον χώρο της εστίασης, συμβάσεις, ένσημα, δώρα, Κυριακές, αργίες, υπερωρίες, έξοδα μετακίνησης σε ποσοστό 99% δεν πληρώνονται. Ένας διανομέας έρχεται πολύ φθηνά στον εργοδότη, 2, 5, 3 το πολύ 4 ευρώ την ώρα. Επιπλέον, οι εργοδότες όλο και περισσότερο, απαιτούν τη μετατροπή των συμβάσεων (όπου υπάρχουν) από πλήρους σε μερική απασχόληση.

Στήριγμα το φιλοδώρημα

Με το φιλοδώρημα ουσιαστικά ο εργαζόμενος στηρίζει ένα μέρος της δουλειάς του, πχ καλύπτει τα έξοδα από το μηχανάκι, αναφέρει η κ. Κουταλάκη. «Υπάρχουν συνάδελφοι, που οδηγούν 100 χλμ τη μέρα, σε δυο χρόνια το μηχανάκι θα είναι άχρηστο. Κανονικά ο κόσμος δε θα έπρεπε να δίνει φιλοδώρημα, το σωστό είναι να πληρωνόμαστε από τον εργοδότη όσα δικαιούμαστε και να μην χρειαζόμαστε τα έξτρα. Είναι άδικο και για τον καταναλωτή. Πληρώνει το φαγητό, και επιβαρύνεται περισσότερο, με αυτά που θα έπρεπε να μας δίνει ο εργοδότης».

Οι ταχυμεταφορείς, από την άλλη, δε βασίζονται τόσο στο πουρ μπουάρ. «Στους συναδέλφους στον χώρο του επισιτισμού το φιλοδώρημα αποτελεί όρο επιβίωσης, καλύπτει το 1/3 του μεροκάματού τους», προσθέτει ο κ. Δήμα.

ΠΗΓΗ

Κοινοποίηση άρθρου: