Τον περασμένο μήνα μια συγκεκριμένη περιοχή του Δήμου Χαλκιδέων κηρύχθηκε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης μέχρι τις 3 Ιουνίου. Ο λόγος; Ένα συγκεκριμένο πλημμυρικό φαινόμενο που λαμβάνει χώρα στην περιοχή της Λιανής Άμμου, Αλατσάτων και φθάνει μέχρι το Δοκό. Η συγκεκριμένη έκταση αποτελείται από αγροτικές καλλιέργειες, χωριά και οικιστικές περιοχές που δημιουργήθηκαν με την εξάπλωση της δόμησης κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Από άποψη φυσικής αποτύπωσης της περιοχής, αυτή καταλαμβάνεται από έναν (πρώην) υγρότοπο, (πρώην) έλος και μικρό τμήμα του Ληλάντιου πεδίου με αγροτικές χρήσεις.
Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος οι πρώην υγρότοποι, έλη και βούρκοι έγιναν μονοκατοικίες με πυλωτή ή μη, για να στεγαστούν τα «όνειρα» ιδιοκτησίας, επιχειρήσεις και καταστήματα. Οι κατασκευαστές «ονείρων» επέτρεψαν ημιπαράνομα-ημινόμιμα τη δόμηση ώστε οι λέοντες της ψηφοθηρίας να έχουν ακόμη έναν εκβιασμό στο χέρι τους. Και οι, κατά τους τύπους, καταπατητές να διεκδικούν ή να εκλιπαρούν για την εντός σχεδίου ένταξή τους και την ταυτόχρονη κατασκευή υποδομών αστικής κατεύθυνσης.
Όλες αυτές οι συμπεριφορές υπάρχουν διότι βιώνουμε την απομάκρυνση των ανθρώπινων κοινωνιών και των αντιλήψεων που τις διέπουν από το φυσικό τους περιβάλλον και χώρο. Η κάθε κρατική/καπιταλιστική εξουσία μπορεί να επιθυμούσε και να επιθυμεί, κυρίως, πως να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες όπου θα αναπτυχθεί η βιομηχανική και τεχνολογική παραγωγή. Αλλά ταυτόχρονα κάμφθηκαν σταδιακά ή κάμπτονται οι αντιστάσεις, απέναντι σε αυτές τις επιταγές, όταν δεν υπάρχει ευρεία και ολιστική οικολογική συνείδηση. Εύκολα κάποιος θα πάει να κτίσει το καλύβι του σε έναν υγρότοπο όταν δεν έχει κατανοήσει τη σημασία της λειτουργίας του. Και αυτή η γνώση λαμβανόταν από γενιά σε γενιά βιωματικά, όταν η φύση δεν εμφανιζόταν στον άνθρωπο σαν κάτι που πάμε και την επισκεπτόμαστε κάποιες Κυριακές με «καλό» καιρό, αλλά όταν θεωρούσαμε ότι αποτελούμε αναπόσπαστο μέρος αυτής. Διαφορετικά και εισβολείς σε έναν υγρότοπο είμαστε και τα πουλιά μάς ενοχλούν γιατί μας κουτσουλάνε και παράπονα στο δήμαρχο κάνουμε γιατί δεν ψεκάζει για τα κουνούπια. Αλλά έτσι συμβαίνει με τους εισβολείς –στρατηγούς και οπλίτες– ξεχνούν ή θέλουν να ξεχάσουν τί προϋπήρχε…
Το φετινό πλημμυρικό φαινόμενο της περιοχής εντάθηκε σε σχέση με προηγούμενα έτη λόγω των βροχών και χιονοπτώσεων που υπήρξαν. Στη περιοχή της Λιανής Άμμου και των Αλατσάτων ένα έμπειρο μάτι θα καταλάβει ότι μέχρι πριν από δεκαετίες αποτελούσε έναν υγρότοπο που σε ένα συγκεκριμένο σημείο ανέβλυζαν πηγές από το έδαφος. Τίποτα δεν πρόδιδε την φυσική διάσταση του τόπου μέχρι τα τελευταία φαινόμενα. Και εννοείται ότι καμμία φύση δεν εκδικείται αλλά υπενθυμίζει με κάθε ευκαιρία τις παραμέτρους που οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψη του μια ανθρώπινη απόφαση. Πριν από μερικά χρόνια ένα δημοτικό σχολείο χτίστηκε σε έκταση που είχε δοθεί ως δωρεά. Ακριβώς στο μέσο του σχολείου και υπόγεια διαπερνάται από ένα εκ των κυρίων καναλιών του (πρώην) υγροτόπου. Οι μηχανικοί που ενέκριναν την κατασκευή προφανώς διακατέχονται είτε από υπεροψία απέναντι στα φυσικά φαινόμενα είτε από ημιμάθεια.
Παραπέρα, στη περιοχή του Δοκού πριν από 2-3 δεκαετίες οι δημοτικές-περιφερειακές αρχές αποφάσισαν την βιομηχανοποίηση της περιοχής στα πλαίσια ίδρυσης βιοτεχνικού πάρκου. Σε ένα τμήμα αυτής κάθε χρόνο, μετά από έντονες βροχοπτώσεις, η μικρή λίμνη κάνει την εμφάνιση της για να «ξαναχαθεί» κ.ο.κ. Οι ίδιες αρχές που αποφασίζουν για δομήσεις και πάρκα είναι εκείνες που κηρύσσουν τις ίδιες περιοχές ως εκτάκτου ανάγκης. Παράνοια…
Για να καταλάβουμε την έκταση των επεμβάσεων έχει ενδιαφέρον να καταγράψουμε τα στοιχεία οικολογικών ομάδων για τις περιοχές του Αιγαίου: «Η δόμηση πάνω σε καθαρά υγροτοπικά εδάφη καταγράφεται σε 103 από τις 187 περιπτώσεις υποβάθμισης και έχει σχεδόν αμετάκλητο χαρακτήρα. Η επίδραση της δόμησης δεν πρέπει µε κανένα τρόπο να θεωρηθεί ότι αφορά µόνο αυτές τις 103 περιπτώσεις διότι όλοι οι υγρότοποι –μηδενός εξαιρουμένου– επηρεάζονται µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο από τη δόμηση. Με άλλα λόγια ακόμη και σε υγροτόπους που δεν έχουν κτίρια πάνω σε καθαρά υγροτοπικά εδάφη, υπάρχουν κτίρια σε άμεση γειτονία µε αυτά, που αλλοιώνουν ανεπανόρθωτα».
Λίγα χιλιόμετρα βόρεια της Λιανής Άμμου Χαλκίδας βρίσκεται ο υγρότοπος Κωλοβρέχτης για τον οποίο έχουμε κάνει αναλυτική αναφορά αρκετές φορές κατά το παρελθόν. Την ίδια, λοιπόν, περίοδο που περιοχές κηρύσσονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ο συγκεκριμένος υγρότοπος δεν εντάσσεται στον νεοσυσταθέντα Φορέα ∆ιαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Εύβοιας μετά από απόφαση του συγκεκριμένου φορέα. Μετά από αυτή την εξέλιξη η Ομάδα Πολιτών για τη διάσωση του Κωλοβρέχτη εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο: «Κωλοβρέχτης: Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Συμφερόντων», και σημειώνει: «Ο Υγροβιότοπος «Λιβάδι» ή «Κωλοβρέχτης» έχει χαρακτηριστεί ως «περιοχή προστασίας της φύσης» με το προεδρικό διάταγμα της 1ης Αυγούστου 1989 (βλ. ΦΕΚ 642/τ. Β’/09.10.1989) και προστατεύεται από διεθνείς
συνθήκες: Βέρνης και Βόννης. Είναι ο κυριότερος υγροβιότοπος της κεντρικής Εύβοιας με τεράστια σημασία για τα σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση μεταναστευτικά πουλιά. Εκτός από την οικολογική του αξία,
έχει και αρχαιολογική καθότι κατοικείται από τους παλαιολιθικούς χρόνους μέχρι σήμερα(…), στην περιοχή του υγροβιότοπου λειτουργεί παράνομα το πτηνοσφαγείο της ΑΓΡΟΖΩΗΣ που είναι θυγατρική, (…) της συνεταιριστικής ΠΙΝΔΟΣ. Η λειτουργία του πτηνοσφαγείου που σφάζει εκατοντάδες χιλιάδες κοτόπουλα κάθε μήνα, έχει δημιουργήσει μια τεράστια χαβούζα μέσα στην Α΄ ζώνη – πυρήνα του υγροβιότοπου. Επίσης παράνομη είναι και η απόληξη του βιολογικού καθαρισμού της Νέας Αρτάκης μέσα στην Α΄ ζώνη του υγροβιότοπου. Η καταπάτηση και η καταστροφή του πλούσιου αυτού οικοσυστήματος από ΙΔΙΩΤΕΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣ συνεχίζεται ανεξέλεγκτη. ΕΜΕΙΣ ΡΩΤΑΜΕ: Ποιους συμφέρει να μείνει ο υγροβιότοπος απροστάτευτος και έξω από οποιοδήποτε (έστω διακοσμητικό) φορέα διαχείρισης; Φυσικά και συμφέρει τους καταπατητές και τους ρυπαντές και στο παιχνίδι της διαπλοκής που παίζουν κάθε φορά στην πλάτη μας. Τελικά το υπουργείο περιβάλλοντος και ενέργειας με την απόφασή του αυτή ποιούς ωφελεί και εξυπηρετεί; Είναι ανιδιοτελής η απόφασή του ή μήπως υπάρχει αλληλοεξυπηρέτηση συμφερόντων; Τελικά ας μας απαντήσει σε ποιον φορέα διαχείρισης θα ενταχθεί ο Κολοβρέχτης; Εάν η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ – Οικολόγων Πράσινων είναι η συνέχιση της λειτουργίας της ρυπογόνας και καταστροφικής για την υγεία και το περιβάλλον ΛΑΡΚΟ, η καταστροφή της ΟΧΗΣ από τις ανεμογεννήτριες και τα κάθε λογής τοπικά συμφέροντα καλυπτόμενοι πίσω από ΔΗΘΕΝ οικοπροστατευτικούς φορείς, να ξέρουν ότι θα πνιγούν στην χαβούζα της χυδαιότητας όπως και οι προκάτοχοί τους».
Σε συνέχεια αυτής της ανακοίνωσης ο Φορέας με δελτίο τύπου αναφέρει: «Ο Φορέας ∆ιαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Εύβοιας (Φ∆ΠΠ Εύβοιας), (…) έχει ως κύριο αντικείμενό του, τη διοίκηση και τη διαχείριση συγκεκριμένων προστατευόμενων περιοχών οι οποίες είναι ενταγμένες στο δίκτυο Natura 2000, της περιοχής ευθύνης του, στην Εύβοια, στη Σκύρο και σε τμήμα της Βοιωτίας. Για το χαρακτηρισμό των περιοχών αυτών, των στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου, απαιτείται η προηγούμενη γνώμη της «Επιτροπής Φύση 2000», του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης ∆ιοίκησης και εν συνεχεία η έκδοση Προεδρικού ∆ιατάγματος με πρόταση του Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από σύνταξη ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης, η οποία είναι απαραίτητη για την τεκμηρίωση της σημασίας του προστατευτέου αντικειμένου και τη σκοπιμότητα των προτεινόμενων μέτρων προστασίας, οριοθέτηση της περιοχής προστασίας και καθορισμό των χρήσεων γης. Η περιοχή Λιβάδι ή «Κωλοβρέχτης» (…) δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα διοίκησης και διαχείρισης του «Φορέα ∆ιαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Εύβοιας» (λόγω μη ένταξης του υγροτόπου στο Natura, σημείωση δική μας) και ως εκ τούτου ο Φορέας δεν νομιμοποιείται να αναλάβει πρωτοβουλία επί της διοίκησης ή της διαχείρισης της εν λόγω περιοχής. Εν τούτοις όμως εξ αιτίας του υψηλού περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος της περιοχής (…), ο Φορέας ήδη έχει συζητήσει το θέμα σε συνεδρίαση του ∆.Σ., ενώ έχει προσκαλέσει τους ∆ημάρχους των προαναφερόμενων περιοχών σε επόμενη συνεδρίαση του ∆.Σ. προκειμένου να συζητηθεί το θέμα διεξοδικότερα και να ανταλλαγούν απόψεις μεταξύ των εμπλεκόμενων και ενδιαφερόμενων μερών. Τα μέλη του ∆.Σ. του Φορέα προτίθενται να παράσχουν τις επιστημονικές τους γνώσεις καθώς και κάθε είδους βοήθεια που απορρέει από τις αρμοδιότητές τους».
Όταν διαβάσαμε την ανακοίνωση του Φορέα νιώσαμε ότι απευθύνεται σε ηλίθιους και αφελείς. Και ο λόγος είναι απλός. Δηλώνουν ότι αντιλαμβάνονται τη σημαντικότητα του υγροτόπου, ότι εκείνοι διαχειρίζονται μόνο περιοχές Natura, ότι ο υγρότοπος δεν είναι ενταγμένος στο δίκτυο Natura, ότι η διαδικασία ένταξης στο Natura απαιτεί τη γνώμη της «Επιτροπής Φύση 2000»… και γι’ αυτό προτείνουμε συνάντηση-συζήτηση με τους δημάρχους! Να τους κάνουμε τους δημάρχους τι; Αποτελούν μέλη της «Επιτροπής Φύση 2000» η οποία αποφασίζει; Τι πάει να πει «ανταλλαγή απόψεων και εμπλεκόμενοι φορείς» τριάντα χρόνια μετά το ΠΔ του 1989; Δεν είναι ειλημμένες οι αποφάσεις και οι νόμοι από τη Διοίκηση και τη Πολιτεία βάσει των οποίων προστατεύεται ο υγρότοπος; Συζητήσεις και κουβεντολόι επιθυμείτε ή εφαρμογή εκείνων των αποφάσεων που προστατεύουν τον υγρότοπο; Και κάτι σχετικά με την «Επιτροπή Φύση 2000», όπως αναφέρεται στο site του υπ. Περιβάλλοντος: «Κύρια αρμοδιότητα της Επιτροπής “Φύση 2000„ είναι ο έλεγχος τήρησης και αποτελεσματικής εφαρμογής των διατάξεων της Οδηγίας για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ), όπως ενσωματώθηκε στο Ελληνικό δίκαιο, για το σύνολο των περιοχών του δικτύου Natura 2000 της χώρας, αλλά και για το σύνολο του Εθνικού χώρου (πέραν του δικτύου Natura 2000). Η Επιτροπή “Φύση 2000„ ενεργεί και ως Εθνική Επιτροπή Προστατευομένων Περιοχών με σκοπό το συντονισμό, την παρακολούθηση και αξιολόγηση των διαδικασιών προγραμματισμού, οργάνωσης και λειτουργίας του Εθνικού Συστήματος Διοίκησης και Διαχείρισης Προστατευομένων Περιοχών (ν. 2742/1999, άρθρο 17) ασκώντας σειρά αρμοδιοτήτων για το σκοπό αυτό. Μεταξύ αυτών καταγράφει, ταξινομεί, συντονίζει, ελέγχει και αξιολογεί το έργο και τις δραστηριότητες των φορέων διαχείρισης, εισηγείται στα αρμόδια Υπουργεία τα γενικότερα μέτρα και τις δράσεις που πρέπει να πραγματοποιηθούν για την προστασία της φύσης και τη βιώσιμη ανάπτυξη των υπό προστασία περιοχών».
Φαίνεται ιλαροτραγικό αναρχικοί να χρησιμοποιούμε ως κείμενα εργασίας αποφάσεις της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά μέσω αυτών μπορούμε να δείξουμε τον εμπαιγμό και την εξαπάτηση που προωθούν ξεδιάντροπα τα μέλη του Φορέα Ευβοίας. Δεν τους ενδιαφέρει να είναι αποτελεσματικοί, τους ενδιαφέρει να είναι ελισσόμενοι. Και αυτή τη δουλειά την ξέρουν καλύτερα από όλους τα συριζόπουλα που απαρτίζουν τον Φορέα.
Μέχρι να εμφανιστεί ένα άλλο φαινόμενο και πλημμύρα που θα καταστρέψει, θα διαβρώσει και θα προκαλέσει καθίζηση σε ό,τι δομήθηκε από τους Φορείς που, παρ’ ότι ήξεραν, δεν έπρατταν. Και μια ακόμη έκτακτη ανάγκη θα έρθει για να κρύψει τις αλήθειες, μαζί με ένα ακόμη χαρτζιλίκι. Εκεί που κάποτε η πλημμύρα ήταν «ευλογία» για τη νέα σπορά, αλλά τώρα είναι εφιάλτης.
Αναρχικός Πυρήνας Χαλκίδας
Από την ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 192, Απρίλιος 2019
ΠΗΓΗ:https://anarchypress.wordpress.com