https://ikariologos.gr/oroi-xrisis/
Ομόφωνα ελεύθεροι αλλά όχι και ομόφωνα ωραίοι. Του Γιώργου Μουγή

Ομόφωνα ελεύθεροι αλλά όχι και ομόφωνα ωραίοι. Του Γιώργου Μουγή

Αθώοι ομόφωνα και ελεύθεροι μετά την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ο Περικλής Μ. και η Ηριάννα Β.Λ., παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση.
Ελεύθεροι, σε ένα κόσμο που κινδυνεύουμε όλοι από κατασκευασμένα κατηγορητήρια και σάπιες παρακρατικές μεθόδους ενοχοποίησης, από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της αντιτρομοκρατικής, της κρατικής και δικαστικής εξουσίας.
Ελεύθεροι σε ένα κόσμο ποινικοποίησης του φρονήματος, των ιδεών, της ιδεολογίας, των αξιών, της πολιτικής αντίστασης, των ταξιδιών και των πόλεων, του τόπου καταγωγής, των βιβλίων που γράφουμε ή διαβάζουμε, της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης.
Ελεύθεροι σε ένα κόσμο ενοχοποίησης των συντροφικών επιλογών, των φίλων, των συγγενών, των ατομικών σχέσεων, της παρέας, των στεκιών, των κείμενων και των άρθρων που γράφουμε και διακινούμε στο δημόσιο διάλογο.
187Α: Η νομική βάση της αυθαίρετης ενοχοποίησης είναι ακόμα εκεί – και με πολιτικές ευθύνες
Ήρθε ο καιρός να σταματήσει η καταχρηστική υπέρβαση εξουσίας με κατασκευασμένες καταδικαστικές αποφάσεις, στην προσπάθεια επιβολής ενός ιδιότυπου φόβου στη προσπάθεια της κρατικής εξουσίας να ευδοκιμήσει η ιδιώτευση ή ο κατά περίσταση χαφιεδισμός του παρακράτους.
Ήρθε ο καιρός να μπει φραγμός στις ορέξεις δικαστικών και αστυνομικών κύκλων που νέμονται τη εξουσία με αλαζονεία, επίδειξη ισχύος και αυθαιρεσία, ακυρώνοντας κάθε προφύλαξη αθώων πολιτών, ενάντια στο σεβασμό των πολιτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Ήρθε ο καιρός να αποτελέσει πράξη η ουσιαστική τροποποίηση και οριστική κατάργηση του τρομονόμου, η αυθαίρετη λήψη DNA ως αποδεικτικό υλικό τέλεσης αξιόποινης πράξης ή η εύρεση «μερικού γενετικού υλικού» με την καταστρατήγηση κάθε έννοιας δίκαιου για την υλοποίηση του δόγματος «Νόμος και Τάξη» μέσα από αναξιόπιστες μαρτυρίες ή κατασκευασμένες καταθέσεις μαρτύρων – καλοθελητών.
Η αθωωτική, δε, απόφαση του Εφετείου, δεν μπορεί να ξεπλύνει τη σημερινή κυβέρνηση και τις ευθύνες της, την ώρα που διατηρεί στο έπακρο το αντιτρομοκρατικό πλαίσιο. Ξεχνούν άραγε αυτοί που ξεδιάντροπα πανηγύρισαν με ανακοινώσεις, σε ποια βάση στήθηκε και οικοδομήθηκε από την αντιτρομοκρατική το συγκεκριμένο κατηγορητήριο;
Τη βάση, δηλαδή, που δίνει την ευκαιρία στο κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του να υλοποιεί ανεξέλεγκτα κάθε μορφής κατασκευασμένη αυθαιρεσία, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε εξουσιομανείς δικαστές και εισαγγελείς να στέλνουν αθώους στη φυλακή για χρόνια, χωρίς καμιά συνέπεια. Στοχοποιώντας, πλέον, όχι μόνο έναν χώρο αλλά τις έννοιες της ελευθερίας, της ισονομίας, της ελεύθερης έκφρασης και της βούλησης για πολιτική αλληλεγγύη.
Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα περί τρομοκρατίας, τη θεωρία περί άβατου των Εξαρχείων, το κλίμα τρομοκράτησης της κοινής γνώμης μέσα από την παραπληροφόρηση των συστημικών ΜΜΕ, έρχεται να προστεθεί η δικαστική κρίση ποινικοποίησης, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο κατασκευής ενόχων από την δεξαμενή του αναρχικού χώρου, της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και των κοινωνικοπολιτικών κινημάτων αντίστασης όπως στις Σκουριές.
Έχουμε ξαναγράψει πως η υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή προσομοιάζει διττά με αυτήν του Τ. Θεοφίλου καθώς και με την υπόθεση της Εύης Στατήρη και της Αθηνάς Τσάκαλου.
Απέχουμε πολύ από «δίκαιες δίκες»
Η δυσάρεστη έκπληξη από τη μεριά της δικαιοσύνης για μια κατηγορία πολιτών, δημιουργώντας άνευ προηγούμενου κατηγορίες και δεδικασμένα, ακυρώνει κάθε αξιακό πρότυπο άσκησης εξουσίας για ένα κράτος δικαίου, πετώντας στα σκουπίδια κάθε έννοια ισονομίας.
Η Ηριάννα Β.Λ., ο Περικλής Μ., ο Τάσος Θεοφίλου, η Εύη Στατήρη, η Αθηνά Τσάκαλου, ο Χρήστος Πολύδωρος (αδελφός, απλά, ενός κατηγορούμενου, χωρίς καμμία εμπλοκή, όπως αποδείχθηκε στην προανάκριση) ο Μάριος Ζέρβας, ο Κώστας Σακκάς, ο Φοίβος Χαρίσης, ο Π. Ασπιώτης, η Μ. Θεοφίλου (σύντροφος του Γ. Πετρακάκου), αλλά και δύο οικογενειακοί τους φίλοι τους, ο Μάριος Σεϊσίδης, ο Σίμος Σεϊσίδης, ο Γρ. Τσιρώνης, οι αμετάκλητα αθώοι αναρχικοί για τη ληστεία στην Εθνική Τράπεζα των Ψαχνών και πολλοί άλλοι, είναι τα κατ’ επιλογή θύματα μιας ιδιάζουσας παραεξουσίας μέσα στη δικαιοσύνη.
Θα αποτελούσε μέρος ενός ευχολογίου η επίκληση στην ίδια τη κοινωνία που με αγώνες καλείται να καταργήσει κάθε μορφή ανελευθερίας, αφού οι αυτοαποκαλούμενοι θεσμοί απαξιώνουν τα ελευθεριακά δικαιώματα του ατόμου, μέσα από την εφαρμογή μιας ιδιότυπης μορφής εγκλεισμού ή στημένων κατηγορητηρίων της αντιτρομοκρατικής, αν δεν αποτελούσε αληθινή ανάγκη και συνθήκη η διεκδίκηση μέσω ενός ανατρεπτικού σχεδίου ώστε να επανέλθει το αληθινό κράτος δικαίου.
Η κατά περίπτωση στοχευμένη μέθοδος περιθωριοποίησης ή δαιμονοποίησης από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς κάθε ελεύθερης έκφρασης, μεμονωμένης ή συλλογικής, με διακριτά ταξικά, αντιπολεμικά, αντιφασιστικά και ελευθεριακά χαρακτηριστικά αντίστασης, αποτελεί την ουσιαστική απαγόρευση για κάθε δημόσια δράση ανάσχεσης ενάντια στην κρατική αντιδημοκρατική λογική.
Το ίδιο παρακολουθήσαμε πρόσφατα και στην περίπτωση των ποινών που επιβλήθηκαν στο εφετείο στους Αργ. Ντάλιο, Ν. Ρωμανό, Δ. Πολίτη, Γ. Μιχαηλίδη, Γ. Τσάκαλο, κρίνοντάς τους ότι λειτούργησαν ως «ατομικοί τρομοκράτες», επιβεβαιώνοντας την ad hoc εφαρμογή νόμων και διατάξεων του τρομονόμου, σε βάρος της ισονομίας.
Οι αντλίες της «δεξαμενής υπόπτων» δουλεύουν υπερωρίες
Ειδικά όταν πρόκειται για κατηγορούμενους του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου που έχουν καταχωρηθεί ως δεξαμενή τρομοκρατών ο στόχος δεν είναι μόνο η τιμωρία των κατηγορουμένων αλλά ο παραδειγματισμός και οι εξοντωτικές ποινές που περιμένουν τους «απείθαρχους».
Στην ίδια κατηγορία «απείθαρχων» και ο Δ. Κουφοντίνας με τον Κ. Γουρνά, αφού η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, παρήγγειλε την διενέργεια ποινικής προκαταρκτικής εξέτασης κι έχει ήδη σταλεί σχετική κλήση στον Δημ. Κουφοντίνα για παροχή ανωμοτί εξηγήσεων, φορτώνοντάς του εργολαβικά ολόκληρο τον κακουργηματικό ποινικό κώδικα, μιας και δεν κατάφεραν να του φορτώσουν κανένα πειθαρχικό παράπτωμα, ώστε να του κοπούν οι άδειες που τόσο ενοχλούν συγκεκριμένες πρεσβείες μαζί με την «αγία οικογένεια».
Με την κατηγορία της συνέργειας σε στάση κρατουμένου, αδίκημα που τιμωρείται ως κακούργημα, εξαιτίας της συμπαράστασης που εκδήλωσε στην απεργία πείνας του Κ. Γιαντζόγλου, στήνεται άλλο ένα καταφανώς ψευδές κατηγορητήριο με το οποίο αν επέλθει καταδίκη μπαίνει οριστικά «ταφόπλακα» στο κατοχυρωμένο δικαίωμα τής τακτικής άδειας του.
Η λογική διακυβέρνησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς και ειδικότερα του ευαίσθητου κομματιού της νεολαίας διαμέσου του φόβου ή της παραδειγματικής τιμωρίας κατασκευασμένων ενόχων και όσα προσδοκά κάθε μορφής εξουσία, και οι μηχανισμοί της από αυτά, η σύγκρουση για ένα κράτος δικαίου και ό,τι θέλουμε να ονομάζουμε πολιτικό ή νομικό πολιτισμό φαντάζει αναπόφευκτη.
Η αδήριτη ανάγκη κατάργησης του 187 και 187Α, ας είναι η αφορμή να ανοίξει η συζήτηση για τις επιδράσεις της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας, του απαρχαιωμένου σωφρονιστικού κώδικα και του αναχρονιστικού ποινικού κώδικα, δημιουργώντας κενούς χώρους και απουσία στα ατομικά δικαιώματα, με όλα τα εξωφρενικά αποτελέσματα που ζούμε καθημερινά και κατ’ επανάληψη.
Ο Περικλής, η Ηριάννα, και ο Τάσος Θεοφίλου εξαιτίας του τρομονόμου παρέμειναν άδικα στη φυλακή ως όμηροι προς παραδειγματισμό, αποστερημένοι το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας. Υπήρξαν και άλλοι και υπάρχουν ακόμα εντός των φυλακών.
Παρουσίες
Για να μην είναι αργά, αφού μπορεί ο επόμενος να είναι στη κυριολεξία ο καθένας μας, και τότε να μη μπορεί να γράψει ή να πει κανένας όσα γράφτηκαν, όσα ειπώθηκαν, όσα αλληλέγγυα έπραξε το πολιτικό κίνημα, ο αγώνας ενάντια στην ιδιώτευση ή την απομόνωση επιβάλλεται να συνεχιστεί όσο κι αν ερίζουν από τη μια οι μηχανισμοί της δικαιοσύνης και από την άλλη το πολιτικό σύστημα για την νομή της εξουσίας.
Οι δικαστικές αίθουσες επιβάλετε να γεμίζουν όσο ακόμα υπάρχουν δικαστήρια που δικάζουν στο όνομα του λαού. Ας πράξει το κίνημα αλληλεγγύης τα δέοντα, όπως έπραξε σήμερα, με την παρουσία του στις επόμενες πολιτικές δίκες.
Κυρίως, όμως, να ξαναγεμίσει τις αίθουσες όπου εκδικάζεται η δίκη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα.
Ο αγώνας συνεχίζεται χωρίς κοινωνικούς αυτοματισμούς ή αλά καρτ ευαισθησίες ώστε να μη περνάει απαρατήρητη από τη δικαιοσύνη, η «απειλή του πολιτεύματος», η δράση των χρυσαυγιτών φονιάδων και των νεοναζιστικών παραφυάδων τους, την ώρα που επανεμφανίζονται τα χρυσαυγίτικα τάγματα εφόδου.
Ας είναι η αθωωτική απόφαση για τον Περικλή και την Ηριάννα η αφορμή να ξανασυναντηθούμε και να ξανασυστηθούμε, όλοι μας, εντός του κινήματος αλληλεγγύης.
Αλλιώς θα υπάρχουν ομόφωνα ελεύθεροι κάποιοι άλλα όχι και… ομόφωνα ωραίοι, ανεξάρτητα αν πρόκειται για λαμπρούς πανεπιστημιακούς με διδακτορικό ή για τις φοιτήτριες και τους φοιτητές της διπλανής πόρτας.
omniatv.com

 

Κοινοποίηση άρθρου: