Στο ανεπτυγμένο, κυρίαρχο και εύπορο κράτος του Καναδά όλες οι βρωμιές κρύβονται κάτω από το χαλί. Ο άνθρωπος, σε όλα τα ανεπτυγμένα και παραγωγικά κράτη, είναι χρήσιμος μόνο όταν παράγει. Άπαξ και δεν παράγει τοποθετείται στην σκουπιδοσακούλα της κατασκευασμένης και ψεύτικης ζωής μέχρι να σαπίσει. Έτσι, λοιπόν, με αφορμή την επιδημία του κορωναϊού, πολλοί στρατιώτες και γιατροί κλήθηκαν στα τέλη Απρίλη να βοηθήσουν σε οίκους ευγηρίας στο Κεμπέκ και στο Οντάριο. Εκεί, σύμφωνα με έκθεσή τους, βρέθηκαν μπροστά σε αποκαρδιωτικές εικόνες. Οι ηλικιωμένοι ήταν εγκαταλελειμμένοι, υποσιτισμένοι, είχαν μολυνθεί από παράσιτα, ενώ παντού υπήρχαν σάπια τρόφιμα και κατσαρίδες. Οι ηλικιωμένοι κυκλοφορούσαν με βρώμικα ρούχα, ενώ είχαν να κάνουν μπάνιο εβδομάδες. Οι παραπάνω διαπιστώσεις έγιναν γνωστές, σχεδόν ένα μήνα μετά. Ο πρωθυπουργός του Καναδά εμφανίστηκε σοκαρισμένος και δήλωσε ότι πρέπει να γίνει καλύτερη δουλειά στην φροντίδα των ηλικιωμένων και όλοι οι υπόλοιποι γελάσαμε πικρά με τον θεατρινισμό και την υποκρισία του.

Στο Κεμπέκ, οκτώ στους δέκα θανάτους από κορωναϊό αφορούν ηλικιωμένους σε οίκους ευγηρίας. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν συμβαίνουν μόνο στον Καναδά, καθώς τέτοιες περιπτώσεις ξεπήδησαν σε πολλά κράτη. Οφείλουμε να αντιστρέψουμε την σάπια λογική του κάθε κράτους, που «σκοτώνει τα άλογα όταν γεράσουν». Η παραγωγικότητα, η ανάπτυξη, το κέρδος και τελικά η εξουσία είναι έννοιες και ζοφερές πραγματικότητες που σιχαίνονται την ζωή και ειδικότερα τους ηλικιωμένους, επειδή πια δεν τους είναι χρήσιμοι. Για το λόγο αυτό, οφείλουμε να είμαστε εχθρικοί προς όλα τα παραπάνω.

Ε.

ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com