«Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώσ’ της κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν’ αρχινίσει».
Τάραξε τα «νερά» ο πάλαι ποτέ «αναντικατάστατος», δεσπότης του εκσυγχρονισμού, πρωθυπουργός τρισμέγιστος των καιρών των παχέων αγελάδων, των «μεγάλων έργων», ο πρωθυπουργός του Χρηματιστηρίου, του Άκη του Τσοχατζόπουλου και του Γιάννου, του Παπαντωνίου, του Τσουκάτου της Πόπης, (και τόσων πολλών άλλων, που συμπαθάτε μας, δεν προλαβαίνουμε να αναφέρουμε) που επί των ημερών του παρ’ ολίγο οι πασόκοι, αλλά και οι κάθε λογής αφηνιασμένοι λαμόγιοι των υπόλοιπων κομμάτων, ουδενός εξαιρουμένου, μπούκωσαν τόσο από τις αρπαχτές, που δεν πήγαινε άλλο. Ναι, μιλάμε για τον Σημίτη, που είπε και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους Αμερικάνους για τα Ίμια, γιατί δεν ήταν αχάριστος, αλλά όλοι οι άσχετοι έτρεξαν να τον φάνε. Ουστ, αγνώμονες κωλοέλληνες…
Στρώστε τον κώλο σας να μάθετε ξύλα απελέκητα. Θαυμάστε τον!
Ερ. Κύριε Πρόεδρε, πότε πήραμε την κάτω βόλτα;
Σημίτης: Το ερώτημα αυτό δημιουργεί την εντύπωση ότι κάποτε ήταν όλα καλά και μετά ξαφνικά, πήγαν όλα στραβά. Δεν ήταν κάποτε όλα καλά. Απλώς η Ελλάδα είχε κάνει –πάρα την υστέρηση της– θέλω να το υπογραμμίσω αυτό- ένα σημαντικό βήμα κατά τη δεκαετία 1994-2004. Αυτή η βελτίωση τής επέτρεψε να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, την 01/01/2001 και να εισαγάγει το ευρώ ως νόμισμα, τον Ιανουάριο του 2002. Αναφέρω ενδεικτικά, ότι ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ, ήταν την τετραετία 1996 – 1999, 3,2% όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν 2,5%. Τη δεύτερη τετραετία 2000 – 2003, ο ρυθμός της ανάπτυξης της Ελλάδος αυξήθηκε στο 4,2%, ενώ στην Ε.Ε. των 15 ήταν μόνο 1,6%. Εκείνη η οχταετία αποτελούσε μία πρωτόγνωρη εξέλιξη στην Ελλάδα. Ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα, δεν υπήρχε επί τόσο καιρό, ένας τόσο θετικός υψηλός ρυθμός ανάπτυξης».
Α, αν δεν πεις καλά λόγια για το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει. Και υστέρηση και «τρομερή ανάπτυξη», αλλά στο τέλος τόση «ανάπτυξη», που δεν την αντέξαμε, που να την βάλεις τόσο «ανάπτυξη», γιατί «αυτή είναι η Ελλάδα», η πραγματική, η Ψαροκώσταινα…
«Παραμύθι μύθι μύθι, το κουκί και το ρεβύθι, εμαλώνανε στη βρύση. Πέρασε και η φακή και τα βάζει φυλακή. Μα η φάβα της φωνάζει: »Φακή, βγάλτα, δεν πειράζει.»
Ερ: – Το μνημόνιο – το πρώτο μνημόνιο – ήταν το 2010 μονόδρομος, κύριε Πρόεδρε;
Σημίτης: –Πιστεύω ότι το πρώτο μνημόνιο, υπό την εξαιρετικά αυστηρή μορφή που είχε, δεν ήταν μονόδρομος.[…] Όλη η Ελλάδα ξέρει ότι η Ε.Ε. ζήτησε ιδιωτικοποιήσεις. Όλη η Ελλάδα έχει ξεχάσει ότι στο πρώτο μνημόνιο, δεν αναφέρονταν οι ιδιωτικοποιήσεις και ότι η ίδια η Ελλάδα πρότεινε να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις. Η Ελλάδα, μάλιστα, τότε στις συζητήσεις, είχε διαβεβαιώσει ότι διαθέτει ρευστοποιήσιμη περιουσία 50 δισεκατομμυρίων, η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί. Ο αριθμός ήταν τελείως φανταστικός. Δεν ανταποκρινόταν σε καμιά πραγματικότητα. Όταν είσαι στον βαθμό αυτό ανέτοιμος και λες τέτοιες σαχλαμάρες, το μνημόνιο έρχεται ως φυσικό αποτέλεσμα…».
Δηλαδή χαρακτήρισε σαχλαμαράκια τον Γιωργάκη τον Παπανδρέου, και φαντασιόπληκτο, δηλαδή ο Γιωργάκης ήταν σαν τον Σώρρα, βλαμμένος, έβγαζε ιστορίες από το κεφάλι, δηλαδή έκανε νούμερα στου «Κασίδη το κεφάλι»;;; Ώπα, αυτό δεν θα το αντέξουμε. Άσε που θα το τρομάξει το «παιδί» τώρα που επανεμφάνιστηκε, που έκανε τις τσαχπινιές του, που βγήκε από το κόμμα του μπαμπά Ανδρέα, αφού το έκανε ρημαδιό, και τώρα γύρισε για να αποτελειώσει και την Δημοκρατική Συμπαράταξη της Φώφης.
«…Καλησπέρα πρίμα πλώρα, με τα παλικάρια όλα. Καλησπέρα νοικοκύρη, τίμιε καραβοκύρη.».
Ερ: –Δηλαδή, θα μπορούσε μια σοβαρότερη πολιτική ηγεσία να προφυλάξει την Ελλάδα από το μνημόνιο…
Σημίτης: –Πιστεύω ότι μία σοβαρή πολιτική ηγεσία θα μπορούσε να δείξει έναν άλλο δρόμο, δηλαδή να κάνει μία καλύτερη συμφωνία.
Δηλαδή ο Γιωργάκης ήταν πλακατζής, τζητζητζής, τζητζητζής;;; Πολιτικά νάνος ο Γιωργάκης, άσχετος, περαστικός, τυχάρπαστος. Και λίγα είπε ο «ελαιώνας», γιατί άμα ήθελε θα έλεγε και άλλα για να τον κοντύνει πολιτικά, και να ψηλώσει τους «δικούς», λέμε τώρα. Ποιοι είναι οι «δικοί»; Κάτι Φλωρίδηδες, κάτι Διαμαντοπούλου και τα ρέστα, που μπορεί να μην είναι και τόσο λαοπρόβλητοι, αλλά έχουν την ευλογία του. Και μη χειρότερα…
Αλλά ο Γιωργάκης, μεγάλη καρδιά ή μάλλον έχει καρδιά μικρού παιδιού, δεν μπορεί να κρατήσει κακίες. Δεν μασουλάει όμως και κουτόχορτο… Και απάντησε στα ίσια:
Γ. Παπανδρέου: «Το γεγονός ότι, η συνέντευξη του κ. Σημίτη έρχεται λίγες μόνον ημέρες μετά τη θετική εξέλιξη της συμπόρευσης του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, μπορεί να προκαλεί εύλογα ερωτηματικά. Τα προσπερνάμε. Κοιτάμε μπροστά, τη μεγάλη εικόνα, γιατί γνωρίζουμε τι έγινε στο παρελθόν. Και πολύ περισσότερο, γιατί γνωρίζουμε τι χρειάζεται για το ΜΕΛΛΟΝ.»
Μπροστά κοιτούσε και τότε, την μεγάλη εικόνα. Μόνο που έπεσε από το ποδήλατο…
Δημοσιεύθηκε από Λ