Του Γ. Γ.
Τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, όσο ήταν στο ΚΚΕ, αρκετοί σύντροφοι του τον αποκαλούσαν “κάπτεν φράξια”. Μεταπηδώντας στον ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε ακριβώς την ίδια τακτική ηγούμενος ήδη μιας κλειστής ομάδας -Στρατούλης, Λεουτσάκος, Ησυχος κ.α- που είχε σχηματίσει.
Ο Λαφαζάνης και η παρέα του για χρόνια υπηρέτησαν πιστά τον ΣΥΡΙΖΑ, Ο επικεφαλής μάλιστα της ΛΑΕ από κομβική υπουργική θέση.
Η θέση που είχε αυτή η διακριτή φράξια είναι γνωστή: «στηρίζουμε την κυβέρνηση, δεν ψηφίζουμε τα μνημονιακά μέτρα, η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι διασφαλισμένη».
Κάποια στιγμή ο Π.Λ. έχοντας προσωπικές φιλοδοξίες και πέρα απ’ αυτό εκτιμώντας ότι θα επιβιώσει πολιτικά συσπειρώνοντας ένα κόσμο που είχε απογοητευτεί και προδοθεί από την πλειοψηφίας της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ιδρύει τον δικό του πολιτικό φορέα.
Δημιουργήθηκε δηλαδή ένα αστικό κόμμα στα αριστερά του πολιτικού φάσματος, βουτηγμένο στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες του.
Προχώρησε σε τυχάρπαστες συνεργασίες στην “λογική” του Λαφαζάνη ότι «Οι εκλογές έχουν αξία για να ανατραπεί το μνημονιακό σκηνικό και όχι να αλλάξει διαχειριστή η καταστροφή».
Η πρώτη κάθοδος της ΛΑΕ στις εκλογές τον Σεπτέμβρη του 2015 γέμισε αισιοδοξία τα στελέχη της. Συγκέντρωσε πάνω από 155.000 ψήφους και ποσοστό 2.87% μην αποκτώντας κοινοβουλευτική παρουσία για λίγους ψήφους.
Από και και πέρα η αλλοπρόσαλλη πολιτική της, χωρίς να έχει ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα, η υποταγή της σε εθνικιστικές αντιλήψεις, και οι εσωτερικές της αντιπαραθέσεις έφερε το συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα στο σοσιαλδημοκρατικό και ρεβιζιονιστικό αυτό μόρφωμα.
Στις περασμένες ευρωεκλογές υπέστη συντριβή και περιορίστηκε σε κάτι λίγο πάνω από τις τριάντα χιλιάδες ψήφους.
Η συγκεκριμένη κατάληξη με την δήλωση παραίτησης από την ηγεσία της ΛΑΕ, του Π. Λαφαζάνη ήταν κάτι το αναμενόμενο.
Διάβασα την ομιλία που έκανε στην Κεντρική Επιτροπή του Αριστερού Ρεύματος της ΛΑ.Ε. και στην οποία γνωστοποιούσε την παραίτησή του από επικεφαλής του σχήματος.
Μερικές σύντομες παρατηρήσεις.
Δεν έχει καμιά αριστερή λογική να δηλώνεις την παραίτησή σου από ένα μέτωπο δυνάμεων όπως είναι η ΛΑΕ στην συνεδρίαση μιας συνιστώσας του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση σε συνεδρίαση της Κ.Ε του Αριστερού Ρεύματος και όχι στα όργανα της ΛΑΕ.
Υποτιμάς συντρόφους σου που ανήκουν σε άλλες συλλογικότητες, (Στην ΛΑΕ συμμετέχουν η ΔΕΑ, η Αριστερή Ανασύνθεση η Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, και άλλες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς) και δείχνεις αμετροπρέπεια απέναντι σε ανθρώπους που συμπορεύτηκες σε πολιτικούς αγώνες.
Πέρα απ’ την αυτοκριτική του Π. Λαφαζάνη αυτό που είναι φανερό στην ομιλία του είναι ότι δεν κατάλαβε τίποτα απ’ το εκλογικό μήνυμα που έδωσε η συντριβή της ΛΑΕ.
Απ’ την μια μιλάει ότι “η ΛΑ.Ε, οφείλει να επαναθεμελιωθεί εκ βάθρων και χωρίς αναστολές” και απ’ την άλλη επιμένει στην αδιέξοδη και προβληματική αντίληψη της “πατριωτικής σύγκλησης”.
Σύμφωνα με τον ίδιο η ΛΑΕ πρέπει “να καταξιωθεί εκ νέου ως η κατ΄εξοχήν βαθιά πατριωτική δύναμη της εθνικής μας ζωής”, ενώ ασκεί δριμύτατη κριτική στους συντρόφους του που δεν αποδέχονται αυτή την επικίνδυνη αντίληψη του.
“Δεχόμουνα καταιγιστικά πυρά και εύκολες κατηγορίες για εθνικισμό, οι οποίες συχνά έφταναν από επαγγελματικά αριστερόμετρα σε πρωτοφανείς συκοφαντικές κατηγορίες, οι οποίες, δυστυχώς, έβρισκαν έδαφος στις γραμμές των άλλων συνιστωσών της ΛΑ.Ε αλλά ακόμα και του Αριστερού Ρεύματος”, είπε χαρακτηριστικά στην ομιλία του ο Π. Λαφαζάνης.
Με δυο λόγια μπορεί να εκτιμήσουμε ότι μετά από μια πορεία αλλεπάλληλων λανθασμένων πολιτικών επιλογών, έχουμε και το τραγικό φινάλε μιας πολιτικής προσπάθεια που στο ξεκίνημά της κατόρθωσε να εγκλωβίσει αρκετά ριζοσπαστικά άτομα.
Θεωρούμε ότι αυτή η ομιλία του Λαφαζάνη είναι το κύκνειο άσμα της ΛΑΕ. Αν θα μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο δεν το ξέρουμε και μένει να το δούμε.
ΠΗΓΗ:http://tsak-giorgis.blogspot.com